شهيد غلامعلي تاو در روستاي پير شهيد شهرستان شيروان متولّد شد كه تحصيلات ابتدايي خود را با موفّقيّت در روستاي پير شهيد به پايان رساند.

و تحصيلات راهنمايي و متوسّطه را در شهرستان شيروان با نمرات نسبتاً خوبي پشت سر گذاشت. و بعد در تربيت معلّم امام جعفر صادق^(ع) در شهرستان بجنورد پذيرفته و پس از اخذ مدرك فوق ديپلم، عازم جبهه شد. او قبل از انقلاب كم سنّ و سال بود ولي به دنبال برادرش (محمّد علي تاو) كه ارتشي بود، در تظاهرات ضدّ رژيم شاه شركت داشت. و شايد جزء اوّلين كساني بود، كه عكس امام و اعلاميّه ها را به روستا آورد. و بعد از انقلاب رهرو امام بود.

بعد از پايان تحصيلات (تربيت معلّم) از شهرستان بجنورد، عازم جبهه (منطقه شلمچه شد.) وي زماني كه به مرخّصي آمد. مي توانست مشغول كار تدريس و يا ادامه تحصيل در دانشگاه شود. امّا او مي گفت: «رفتن به جبهه واجب تر از دانشگاه است. و جنگيدن با دشمن و دفاع از وطن و ناموس برتر از تدريس است.»

خصوصيّات اخلاقي و اعتقادي: او در مقابل مشكلات فردي صبور بود. و در تابستان به كشاورزي، جمع آوري انگور و چغندر كاري اشتغال داشت. او شخّصي آرام، اهل مطالعه و عضو فعّال كتابخانه ي روستاي (پيرشهيد) بود. و اهل نماز، قرآن، ‌مسجد، و علاقمند به مراسم سينه زني، نوحه خواني، و برگزار كننده ي دعاهاي كميل، ‌توسّل در مسجد روستا بودند.

شهادت: وي به عنوان بسيجي از آموزش و پرورش شهرستان شيروان، عازم مناطق جنگي شد. كه به علّت اصابت تركش به پهلوي راست و پشت سرش، در سال (1365) به شهادت رسيد و پيكرش بر فراز دستان مردم هميشه در صحنه ي شيروان، و كلّيه هم روستايي هايش (پير شهيد)، به بهشت حمزه ي زيارت منتقل، و به خاك سپرده شد.