در همين جبهه ها وقتي صحبت از كمبود مهمات مي شد ، فرماندهان عزيز ما مي گويند ، با همين وضع موجود حمله مي كنيم ، مي گويند ، ما با جانمان حمله مي كنيم ، نه با مهماتمان ! بسياري از همان بچه ها الان پيش خدا هستند و نزد او روزي مي خورند ، فريادشان هنوز در گوشمان است كه يكي از آنها مي گفت: « امروز براي كشتن نيامده ايم » براي آموختن چگونه مردن آمده ايم ، براي همه چيز گرفتن نيامده ايم، بلكه براي همه چيز دادن آمده ايم » فرازي ديگري مي گفت: « من رضايم بر اين است، طوري بميرم كه جسدم را پيدا نكنند و اين جسدم بپوسد و هيچ كس نشناسد، فقط يك نفر بايد مرا بشناسد، آن هم خداست.» اين جنگ به ما تجربه هاي بسيار آموخته تجربه هاي شگرف كه فقط در ميدان عمل به دست آمد. اين جنگ مردم عزيزمان را به ما شناساند. كه چگونه مي جنگند،........ اگر ملتي بخواهد با تشخيص خودش حركت كند و مستقل باشد و به هيچ جايي وابسته نباشد مگر خدا (چرا) هر روز در نماز آن را تكرار مي كنيد . « ایّاکَ نَعْبُدُ وَ ایّاکَ نَسْتَعین » بايد امتحان پس بدهد ، بايد مشكلات را لمس كند و با مشكلات دست و پنجه نرم كند تا بتواند موفق شود ، اگر توانست بر مشكلات فائق آيد و آنها را از بين ببرد آن موقع حاكميت خودش را كه همان حاكميت خداست به اثبات رسانيده است. ولي اگر در برابر مشكلات صبر و استقامت نداشت آن موقع است كه بايد زير چتر استعمارگران و استثمارگران قرار بگيرد.
05 ارديبهشت 1403 / 15 شوال 1445 / 2024-Apr-24