وصیت نامه شهید فريدون كشتگر
وصيتنامه ي شهيد فريدون كشتگر
تاريخ 1361/01/22
شرح

«وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ* الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ» (سوره بقره - آيه 156)

«و هر آينه شما را به چيزي از ترس و گرسنگي و كاهش از اموال و جان ها و ثمرات مورد آزمايش قرار مي دهيم و مژده ده به صبر كنندگان، آنان كه هر گاه مصيبتي به آن ها رسد گويند ما از آن خداييم و بازگشتمان به سوي اوست.»

انسان در طول زندگي خود هر لحظه در برابر آزمايشي از طرف پروردگارش قرار دارد و ارزش هر كس بستگي به آن دارد كه چگونه از اين امتحانات بيرون بيايد. انسان براي ماندن و زندگي كردن دائمي در دنيا آفريده نشده است. انسان بايد از فراز و نشيب ها عبور كند، خدا را ملاقات نمايد. «يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ»

آري بايد انسان در راه الله رنج ببرد تا او را ملاقات كند. اين سرنوشت انسان است. بزرگي هر روح به اندازه رنجي است كه در راه الله مي برد. روح هاي بزرگ هماره به رنج هاي بزرگي مبتلايند. مگر نه اين كه حسين اين روح بزرگ آفرينش بايد بزرگترين رنج ها را ببرد و در بزرگ ترين امتحانات شركت جويد. ما كه شيعه هستيم، بايد از او پيروي كنيم. بايد همچون او توشه اي ساخت و از اين جا كوچيد زيرا كه دنيا نه جاي ماندن است و نه ارزش ماندن را دارد. آن هم زماني كه اسلام عزيز مورد هجوم جهانخواران و ايادي آن ها قرار گرفته چگونه مي توان به دور از صحنه درگيري حق و باطل به زندگي روزمره تن در داد. بايد شهادت و مرگ سرخ را برگزيد تا براي هميشه از مرگ سياه رهايي يافت. تازه ما كه با ريختن خون خود در راه خدا كه كاري نكرده ايم، تنها امانت را به صاحبش برگردانده ايم. من كه در طول زندگي كاري براي اسلام نكرده ام شايد با خواست خدا ريخته شدن خونم موجب آمرزش گناهان و پيشرفت اسلام عزيز شود. اگر در دنياي شما مي ماندم چه مي كردم؟ آيا زندگي در جوار رحمت خداوندي كه مژده اش را داده است با مرگ تدريجي كه زندگيش نام نهاده اند مساوي است.

پدر و مادر مهربانم شما مرا از دست نداده ايد به خدا هديه كرده ايد. مرا به خدا قرض داده ايد. «مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ»

مادر مهربانم مرا خدا به تو داده بود و تو نيز به او برگرداندي. پس آيا خدا برايت كافي نيست؟ بايد با متانت بسيار بر اين مصيبت صبر كني. صبري نيكو، صبري كه در آن شكايتي نباشد تا خداوند پاداشت را بدهد. وقتي اين شهادت را براي خدا و به خواست خدا و در راه خدا دانستي اين مصيبت بر تو آسان خواهد شد.

«مَا أَصَابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ* لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ»

از پدر و مادر و برادران و خواهرانم مي خواهم كه بعد از شهادت من صبر و تقوي را پيشه خود كنند و محور تمام كارهايشان را خدا قرار دهند و برادران تنها قرآن و خط امام خميني است كه مي تواند ما را از انحرافات فكري رهايي داده و به سوي الله رهنمون گردد. بايد هر چه بيشتر به قرآن روي آورد و آن را همان گونه كه هست دريافت و به آن عمل كرد. بايد با تمام قوا براي خدا و انقلاب اسلامي كار كرد و در اين راه هيچ سستي به خود راه نداد.

نبايد نقص هاي خود و احياناً ديگران را نقص انقلاب دانست. نقص هاي افراد و جهت گيري هاي غلطي كه منشأ آن ها هواي نفساني است همچون كفي بر روي رود خروشان انقلاب هستند. كف ها از بين رفتني هستند و رود به راه خود ادامه خواهد داد. مطرح كردن كف ها نبايد وجود جريان اين رود خروشان را مورد ترديد قرار دهد. تازه اگر هم احياناً بعضي افراد براي غير خدا كار مي كنند نبايد روي ما تأثير منفي بگذارد. هر قدر عقيده ما در راه حركت به سوي الله تحت تأثير شرايط تغيير كند همان قدر بي بنياد است.

بچه ها بياييد يكديگر را دوست بداريم و براي خدا كار كنيم و در ضمن كار به جاي مشغوليت با ديگران با خدا مشغول باشيم. آيا هنوز به اين نتيجه نرسيده ايم كه كار براي غير خدا موجب تفرقه و بيهوده است. پس بايد براي خدا زندگي كرد و براي او مرد و اين كشتن مرگ سياهي است كه همواره در انتظارمان به سر مي برد.

خدايا اينك به سوي تو آمده ام و از همه به سوي تو گريخته ام. با تمام گناهانم دعايم را پذيرا باش و مرا به آرزويم برسان. خدايا چون غم ها هجوم آورند تو خود توشه من باش. خدايا من ديگر طاقت دوري تو را ندارم. مرا از نظر به كرامتت محروم نفرما و خداي من فرداي قيامت مرا به ديدار خود شاد گردان. خداوندا مرا به قسمت خود راضي و قانع گردان و از سر تقصيراتم بگذر.

«اللَّهُمَّ أَنْتَ عُدَّتِی إِنْ حَزِنْتُ، وَ أَنْتَ مُنْتَجَعِی إِنْ حُرِمْتُ، وَ بِک اسْتِغَاثَتِی إِنْ کرِثْتُ، وَ عِنْدَک مِمَّا فَاتَ خَلَفٌ»

آري خداي من تو آخرين و تنها گريزگاهي هستي كه يافته ام. خدايا مرا از زمين گيري و تمام وابستگي ها نجات ده و به سوي خودت بخوان.

«اِلهی هَب لی کَمالَ الِانقِطاعِ اِلیکَ وَ اَنِر اَبصارَ قُلوبِنا بِضِیاءِ نَظَرِها اِلَیکَ»

خدايا قلبم را از عشق خودت لبريز كن تا جسمم را توانايي تحمل آن نباشد و خونم در راه تو ريخته شود و روحم به سوي تو به پرواز درآيد. آمين يا رب العالمين.

با آرزوي پيروزي هر چه سريع تر حق بر باطل

فريدون

61/1/22