در روز اول فروردين ماه سال 1342 هجري شمسي در روستاي خورنگان از توابع شهرستان فسا متولد شد. او که تنها فرزند پسر خانواده به شمار مي رفت و در خانه اي بود که عطر و طراوات کودکي اش همه جا را فرا مي گرفت. اعضاي خانواده وي را عزيز و گرامي مي داشتند لهراسب به همت پدر و مادر نيک کردارش رشد و پرورش مي يابد و زماني که به سن تحصيل مي رسد در روستاي خورنگان گام به دبستان مي گذارد و به تحصيل مي پردازد. وي که از هوش و ذکاوت خدادادي بهره مند بود، دروس دوره ي ابتدائي را با اشتياق فراوان فرا مي گيرد به طوري که اولين سال ورودي به مکان تعليم و تربيت دو کلاس را همزمان مي گذراند و به زودي به عنوان يکي از دانش آموزان نخبه و نمونه توجه معلمان را به خود جلب مي کند. لهراسب، از همان دوران تحصيلات ابتدائي ذهن روشن و جستجو گرش را فعال مي کند و در کلاس هاي ديني و قرآن، شرکت مي نمايد و سوره هاي قرآني را بر لوح پاک سينه ي خود جاي مي دهد و با حفظ آيه هاي روح بخش الهي، نهال سبز وجود خود را، از چشمه ي زلال معنويت سيراب مي کند. وي تحصيلات دوره ي راهنمائي را نيز در زادگاهش به پايان مي رساند، سپس به عنوان يکي از دانش آموزان ممتاز و موفق در شهرستان فسا، تحصيلات دبيرستاني خود را آغاز مي کند و در کنار درس تلاش، کار و کوششي از ورزش و بدنسازي غافل نبود و بنا به علاقه اي که به فوتبال داشت در تيم فوتبال قدس توپ مي زد. او هر چند در دوران باشکوه انقلاب به سبب سن کمش به گونه اي شايسته و بايسته، شهدا انقلاب جام جانش را فرا نمي گيرد اما آن هنگام که آتش جنگ تحميلي خاک عطر آگين وطن اسلامي را در مي نورد، به عنوان يکي از اعضاي انجمن اسلامي در آموزش نظامي بسيج شرکت مي کند و کار با لسلحه را مي آموزد تا با آمادگي و توانائي بيشتر در ميدان هاي جنگ حاضر شود و بر خصم متجاوز بشورد، اما سن و سال او، اجازه نمي دهد که به جبهه برود و به گذشت زمان دل مي سپرد تا آن که در سال سوم دبيرستان بارقه ي اميد بر چشمان منتظرش مي تابد و او، در حالي که سيماي بانشاطش با گريه هاي شوق پر فروغ مي شد، از مدير مدرسه اش مي خواهد که نامش را در فهرست اعزام شوندگان به جبهه ثبت نام کنند. لهراسب، پس از آن که اطمينان مي يابد در کاروان جان بر کفان جبهه جاي مي گيرد، چنان سينه ي صاف و با صفايش از شوق و شيدايي سرشار مي شود که مدير خود را در آغوش مي گيرد و گونه هايش را بوسه باران مي کند، اما شادي و شعف لهراسب، ديري نمي يابد و با آمدن پدر، به حزن و اندوهي گران بار تبديل مي شود، چرا که وقتي مدير مدرسه از سخنان پدرش آگاهي مي يابد که او تنها پسر خانواده است و با اعزامش به جبهه، آنان هجران و فراقش را تحمل نخواهند کرد، از رفتنش ممانعت به عمل مي آورد و ديگر بار لهراسب از فراق جبهه، آزرده خاطر مي شود و به مدت 3 روز از خوردن غذا خودداري مي کند. او همچنان ياد جبهه را فراموش نمي کند و با مسئولان دفاع مقدس ديارش و آناني که به نحوي با جنگ پيوند داشتند، همکاري مي کند و در اين راه، مخلصانه به فعاليت مي پردازد. وي، پس از اخذ گواهينامه ي تحصيلات دوره ي متوسطه، براي ياري رساندن به نوبندگان هم وطن خود به لامرد لارستان رفته و به مدت دو سال در مدارس آن ديار، به عنوان حق التدريس در سنگر علم درخدمت محرومين بود. سپس در آزمون ورودي مرکز تربيت معلم شرکت مي کند و در مرکز تربيت معلم فسا پذيرفته مي شود و در آن شهرستان به عنوان دانشجو به کسب علم و دانش روي مي آورد و در سال دوم تحصيل تصميم به ازدواج مي نمايد، هنوز سه ماه از ازدواجش نگذشته بود که بار ديگر، در دل عاشقش، شکوفه ي شوق جبهه شکفته مي شود و براي نخستين بار به سوي عرصه هاي دفاع مقدس مي شتابد و لهراسب جوان جان بر کف جبهه ، جهاد صادقانه اش را در موج آتش و گلوله ادامه دمي دهد و حصار سخت شب ستم را مي شکند او که سرا از پا نمي شناخت و دلش از شوق در صحنه هاي پيکار مي لرزيد، ثمره مجاهدت و خلوص و جانبازي و عشق به معبودش را در روز نوزدهم آبان ماه سال 1366 شمسي دريافت کرد و به ديار جاودان مي شتابد.