شهید اصغر یاوری سوم اردیبهشت ماه سال 1330 پا به عرصه گیتی گذاشت. دوران تحصیل را تا دبیرستان ادامه داد و در سال 1351 دیپلم ریاضی گرفت. پس از خدمت سربازی در دانشسرا پذیرفته شد، تحصیلات وی در این دوره تا سال 1357 که مقارت با پیروزی انقلاب بود به طول انجامید.
شهید یاوری در دوران دانشجویی خود در دانشسرا دارای فعالیت هایی بود که از جمله می توان به برپایی نمایشگاه های کتاب و پوستر و تکثیر و توزیع اعلامیه های حضرت امام و شرکت در راهپیمایی ها نام برد هم چنین باید از اقدام وی در ساخت دستگاه فتوکپی دستی یاد کرد که برای تکثیر اعلامیه های حضرت امام ساخته بود.
پس از این در یکی از روستاهای شهرضا به عنوان دبیر راهنمایی مشغول به کار شد که در این زمان فعالیت هایش بر علیه رژیم طاغوت بیشتر شد. بعد از پیروزی انقلاب در سال 1358 فعالیت های زیادی از جمله ایجاد تعاونی های اسلامی در سطح شهرضا و روستاهای اطراف مخصوصا منطقه دردشت و سمیرم. در منطقه خند سمیرم به یاری اهالی و تعدادی از دوستانش اقدام به لوله کشی و تلاش برای ایجاد پل و جاده برای اهالی نمود و خدمات بسیاری برای این منطقه انجام داد.
پس از آن در رشته علوم اجتماعی دانشگاه اصفهان پذیرفته شد. اما وی برای خدمت به انقلاب نو پای اسلامی جهاد سازندگی را برگزید و برای بررسی مسائل رفاهی، سیاسی و عمرانی استان محروم سیستان و بلوچستان به چابهار رفت.
در درگیری های خرمشهر و مسائل خوزستان و سازمان سیاسی خلق عرب به مدت یک ماه در خرمشهر بود و در همین سال به عنوان مسئول تعاونی و عمرانی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شهرضا مشغول به کار شد و در رابطه با پیگیری طرح آب رسانی شهرضا فعالیت زیادی نموده و در تمام این مدت به عنوان معلمی پرتلاش در مدارس شهرضا نیز خدمت می نمود. از شهریور ماه سال 1359 به عنوان فرماندار فریدون شهر معرفی گردید.
با شروع جنگ تحمیلی جهت رسانیدن کمک های امت حزب ا... به خطوط مقدم جبهه در ستاد پشتیبانی جنگ جهاد سازندگی اصفهان واقع در شوشتر مشغول فعالیت شد و سپس در تدارکات منطقه 8 در اهواز از سوی سپاه شروع به کار نمود.
شهید یاوری در حمله های طریق القدس و آزادسازی بستان و هم چنین در درگیری های تنگه چزابه شرکت داشته و سرانجام در مرحله دوم عملیات فتح المبین در تاریخ 4/1/60 در دشت عباس به آرزوی خود یعنی شهادت در راه خدا رسید.
او زندگی اش سراسر تغییر و تحول بود و هر روزش با روز قبل متفاوت بود. از همه لذات دنیایی بریده و دعاها و نمازهای شبش غیر قابل توصیف بود و به امام خالصانه عشق می ورزید و قلبش برای اسلام و مستضعفین جامعه می تپید. او در زندگی اش مصداق کامل انقلاب بود و از اسفل السافلین این دنیا شروع کرد و به اعلی علیین پیوست.