وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ "قرآن کریم "
شهید نور اله حسینیان در سال 1342 در خانواده ای مستضعف و مذهبی در شهرستان گیلان غرب چشم به جهان گشود. دوران کودکی تا پایان تحصیلات دبیرستانش با هزاران رنج و مشقت در شهرستان محل تولدش به پایان رساند. شهید معظم در زمان شروع انقلاب اسلامی دوشادوش مردم بیدار این خطه پای در فعالیت های مذهبی و دینی و همچنین تشکیل تظاهرات و راهپیمای های آن زمان از جان خویش خمیر مایه نهاد تا بتواند به پیروزی انقلاب اسلامی کمکی کرده باشد. وی چون با رنج و مشقت بزرگ شده بود به زندگی مادی پای بند نبود و همیشه می گفت: با نانی بساز که خدا بزرگ است .
شهید در حالی که فردی ساده و بی ریا بود تفکری بزرگ داشت، وی در سال 1364 همراه با برادرش در مرکز تربیت معلم شهید صدوقی پذیرفته شد، سال اول تحصیل را پشت سر گذاشت و سال دوم در پایان ترم آخر و شروع مجدد بمباران های هوایی مرکز تربیت معلم شهید صدوقی تعطیل شد و شهید هنگام بازگشت به خانه در جلوی چشمان پدر و مادر پیر و چشم انتظارش مورد هجوم هواپیماهای دشمن قرار می گیرد و به شهادت می رسد .
وی در تاریخ 65/10/1 در مزار شهدای گیلان غرب بخاک سپرده می شود. این شهید بزرگوار قبل از شهادت خود 2 سال تمام در منطقه سردشت بانه در پاسگاه دولارزان در سال60 و 61 بعنوان تامین جاده فعالیت موثری داشت و بعد از آرام شدن منطقه با حضور در پاسگاه فعالیت خود را تا مدت مدیدی ادامه داد و بعنوان نیروی موثر برای جذب نیرو خطاب می شد تا این که سرانجام بعد از آن همه تلاش و فعالیت به وصال معبود خویش رسید .