شهيد اسماعيل امامزاده اي در روز هفدهم شهريور ماه سال 1342 در شهرستان مذهبي جهرم پا به عرصه حيات گذاشت، وي در محيط گرم مذهبي خانواده پرورش يافت، از همان کودکي مؤدب و خوش برخورد بود و در سن 6 سالگي جهت تحصيل وارد دبستان شاپور سابق گرديد پس از دو سال به دبستان فرهنگيان منتقل شد و دوران دبستان را با موفقيت گذراند و در شروع دوره راهنمايي يعني در سن 11 سالگي پدرش را از دست داد و مسئوليت مهم اداره خانواده همراه با برادرش به عهده گرفت و همزمان جهت ادامه تحصيل دوره راهنمائي به مدرسه فارابي رفته و با موفقيت اين سه سال را طي کرد، شهيد در حين ادامه تحصيل مشکلات خانواده را رسيدگي مي کرد و علاقه زيادي به برادران و خواهرانش داشت، به هنگام اوج گيري انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام خميني يکي از فعال ترين برادران شهرمان بود، لذا به طور مخفيانه اطلاعيه ها و نوارهاي سخنراني امام را در دسترس مردم قرار مي داد و هميشه خود را وقف امت مي دانست و انقلاب را به خوبي درک کرده بود و در راهپيمائي هاي عليه رژيم به طور فعال شرکت داشت و ديگران را تشويق به مخالفت با آن خاندان کثيف مي نمود و از هيچ افشاگري و کوشش دريغ نمي نمود تا اينکه به فضل و ياري الله انقلاب اسلامي ايران به رهبري زعيم عالي قدر امام امت به پيروزي رسيد. پس از پيروزي انقلاب جهت تحکيم اهداف انقلاب و لبيک به پيام امام امت در زمينه تشکيل بسيج شهيد امامزاده اي از اولين کساني بود که در تشکيل اين نهاد مردمي کوشش بسيار کرد. پس از آن هيچ گاه از بسيج غافل نبود و سرپرستي چند گروه را بعهده گرفت و ضمن آموزش هاي رزمي و تسليحاتي موارد عقيدتي و سياسي را نيز به آنها مي آموخت شب ها را به پاسداري از حريم شهرمان مي پرداخت و به گشت زني و مواظبت مشغول بود، دوره دبيرستان شهيد مواجه بود با شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران و همچنين توطئه هاي دشمنان داخلي و خارجي، شايد در اين دوره شهيد از فعال ترين برادران بسيج بود زيرا انقلاب را بخوبي درک کرده بود و پاسداري از آن را يک وظيفه شرعي مي دانست و در همه جا افشاگر توطئه هاي ضد انقلاب و دشمنان اسلام بود، خصوصا در جريان اعمال منافقانه بني صدر خائن و جريان 14 اسفند تهران. دوره دبيرستان را با وجود شرکت فعال در جبهه ها با موفقيت در رشته علوم تجربي و با معدل عالي به اتمام رسانيد، شهيد براي مدتي عضو ذخيره سپاه پاسداران انقلاب اسلامي جهرم بود سپس در تاريخ 62/7/9 به عضويت رسمي اين نهاد الهي درآمد و در قسمت هاي تبليغات و بسيج فعال بود، ناگفته نماند شهيد به سبب اخلاصي که داشتند هيچ گاه لباس سپاه بر تن نکردند. حتي بيشتر دوستان وي نمي دانستند که ايشان عضو سپاه مي باشند ايشان يکي از کساني بود که با برپايي مجالس دعاي کميل و توسل زيارت عاشورا مردم را دعوت به انقلاب مي کردند و به مردم شور و حال مي دانند در مراسم بزرگداشت شهدا شرکت مي جست و با خواندن نوحه هاي سوزناک ياد آن عزيزان را گرامي مي داشت و به خانواده هاي شهدا و رزمندگان و جانبازان سر مي زد و همواره خود را خادم آنها مي دانست، به هنگام تشکيل سازمان تبليغات اسلامي يکي از فعال ترين برادران بود و همکاري هاي لازم بين سازمان تبليغات سپاه را فراهم مي کرد، شهيد براي مدت 4 ماه در سپاه پاسداران بخش سيمکان فعاليت داشت و سپس در روابط عمومي سپاه جهرم به عنوان مسئول کتابخانه و مسئول مراسم دعاي کميل و توسل بودند، براي مدتي در اوايل، پاسدار منزل حجه الاسلام آيت الهي امام جمعه محترم شهر بودند، شهيد پس از گذراندن کليد اين مسائل تصميم به ادامه گرفت و به اين نتيجه رسيد که انقلاب اسلامي ايران در آينده احتياج به افراد متخصص مکتبي دارد لذا در آزمون سراسري شرکت کرد و در رشته علوم گياهي دانشگاه شيراز قبول شد، وقتي قبولي ايشان را تبريک گفتيم سرشان را پائين انداختند و با حالت غم زده اي گفتند دوستان من در قطعه شهدا خوابيده اند و در دانشگاه مهدي قبول شده اند، شما قبولي مرا تبريک مي گوئيد؟ او عشق فراواني به شهادت داشت و مرتب از شهيد و شهادت سخن مي گفت و اظهار مي داشت من لايق شهادت نيستم، همچنين علاقه عجيبي به امام امت داشتند و بسيار مايل به ديدار ايشان بودند که متاسفانه موفق نشدند با امام خويش ديدار داشته باشند، شهيد امام زاده اي يکي از عاشقان پاکباخت امام زمان^(عج) بودند و در دعاهاي توسل و غيره مرتبا به ايشان و فاطمه زهرا سلام الله عليها متوسل مي شدند و با صوت زيبا و صداي دلنشيني که داشتند مجلس را روحاني و با صفا مي کردند، ايشان به قرآن و ادعيه علاقه خاصي داشتند و هر 45 روز يکبار قرآن را دوره مي کردند و بعد از هر نماز قرآن و دعا را با صداي بلند و زيبا قرائت مي کردند، در منزل نسبت به برادران و خواهران کوچکتر خود مهربان و رئوف و همچون معلمي دلسوز و سرپرستي با محبت و نسبت به برادر بزرگتر خود با تواضع رفتار مي نمودند. در سختي ها و مشکلات با نصيحت هاي خود ديگران را ياري مي کردند، برادر شهيد اسماعيل امام زاده اي داراي اخلاقي نيکو و رفتاري مؤدبانه، با وقار و متين بودند. در برخوردهاي اجتماعي همواره خود را کوچکتر از ديگران مي پنداشتند و از تواضع و خشوع بي نظير برخوردار بودند، اکثر رفتارشان را بر طبق احاديث و آيات قرآني انجام مي دادند و هر گاه مي خواستند ديگري را قانع کنند از آيات قرآن مجيد و احاديث ائمه استفاده مي کردند. در نماز جمعه ها و جماعات فعالانه شرکت داشتند و نزديکان شان را به جماعات تشويق مي نمودند هميشه از معنويات نماز و دعاها صبحت مي کردند، لذا دعاي کميل و توسل و زيارت عاشورا و توسل به ائمه برادر شهيد را دگرگون کرده بود. هميشه در زير لب يا رب ارحم ضعف بدني را زمزمه مي کرد و طلب حاجت مي نمود و در لباس پوشيدن بسيار ساده پوش و خاکي بود. پاسدار شهيد اسماعيل امام زاده اي در مدت جنگ تحميلي چهار بار توفيق جهاد نصيبش شد، بار اول در عمليات طريق القدس که موجب آزادي بستان گرديد، در اين عمليات در حال خواندن نماز همراه با برادر شهيد روح الله اسماعيلي مجروح مي گردد، شهيد امام زاده اي از ناحيه سر 10 ترکش به سرش اصابت مي کند و ايشان را به بيمارستان انتقال مي دهند لذا چون شوق ادامه عمليات در سرشان بود شبانگاه از بيمارستان فرار مي کند و با همان حالت مجروحي جهاد با کفار را ادامه مي دهد، براي بار دوم در عمليات فتح المبين که منجر به آزاد سازي شوش و غرب دزفول گرديد شرکت فعال داشت و پس از اتمام عمليات سالم به آغوش خانواده بازگشت. براي بار سوم به منطقه عملياتي پنجوين عراق اعزام شد که پس از گذشت سه ماه و فعاليت در واحد تبليغات تيپ المهدي و تشکيل جلسات دعا و نوحه سرائي در سنگرهاي نوراني رزمندگان اسلام در حالي که به برادران همسنگرش صفاي بيشتري مي داد به وطن خويش بازگشت و تصميم به ادامه تحصيل گرفت، شهيد جهت ادامه تحصيل در رشته علوم گياهي وارد دانشگاه شيراز شد، پس از گذشت حدودا يک ماه همزمان با مانور عملياتي طرح لبيک يا امام و اعزام نيروهاي رزمنده به جبهه در تاريخ 62/12/12 جهت لبيک به نداي امام امت را از طريق دانشگاه شيراز راهي جبهه هاي نور عليه ظلمت شد، در منطقه عملياتي جفير با وجود نياز مبرم در واحد تبليغات و اصرار فرماندهان ايشان قصد داشت بعنوان نيروي پياده در يکي از گردان هاي تيپ انجام مسئول دسته مشغول خدمت مي شوند و پس از گذشت 12 روز در منطقه جفير در روز 25 اسفند ماه 62 عازم خط مي شوند تا به خصم زبون يورش برده و اسلام عزيز را از چنگال بعثيون از خدا بي خبر نجات دند لکن پس از گذشت ساعاتي از شب با مسئوليت فرماندهي دسته در حالي که برادران زيردست خود را همچون افسران عالي رتبه زمان امام علي^(ع) فرماندهي مي کرد با صدور فرمان عمليات خيبر با رمز رسول الله^(ص) در حين يورش به خصم زبون در حالي که از روحيه والايي برخوردار بود به معبود حقيقي خود پيوست و دعوت حق را لبيک گفت.