بسم الله الرحمن الرحيم

بهمن در سال 1343 در خانواده اي مذهبي چشم به جهان گشود. تحصيلات دوره ابتدايي را در دبستان دهخدا و راهنمايي را در مدرسه فرصت گذراند و در رشته اقتصاد اجتماعي از دبيرستان صحبت لاري فارغ التحصيل شد. در زمان تحصيل و اوقات فراغت به کار مشغول مي شد " حدود 15 تا 20 روز براي کار جوشکاري در مرغداري که از شهر دور بود مي رفت. دستمزدي را که مي گرفت براي خانواده يتيمان خرج مي کرد . هميشه مي گفت ما پدر داريم و هيچ کمبودي نداريم پس بايد به فکر يتيمان بود ". از اعضاي پايگاه مقاومت شهيد همنشين فرد بود و در بسيج حضور فعال داشت به طوري که همراه ساير بسيجيان براي سرکوب خوانين و ضد انقلاب به فيروزآباد اعزام شد. بهمن در گروه هاي نمايشي به عنوان بازيگر به ايفاي نقش مي پرداخت و در زمينه شعر هم دست به قلم بود. "زندگي را هيچ دانستن گناست، زندگي را پوچ دانستن خطاست. بهشتيان در زندگي عارف شدند، چون محمد ^(ص) سرور عالم شدند." سال 1362 پس از قبولي وارد مرکز تربيت معلم لار شد. سال دوم آموزش ابتدايي بود که به جبهه اعزام شد. در عمليات ثامن الائمه براي شکست حصر آبادان شرکت کرد و پس از سه ماه به لار بازگشت. وي علاوه بر حضور در جبهه براي جمع آوري کمک مردمي جهت رزمندگان تلاش مي کرد . " تمام سعي او بر اين بود که همه کارهايش رضاي خدا باشد. به نماز اول وقت اهتمام و عنايت خاصي داشت. اهل مطالعه بود و هر چيز تازه اي را که ياد مي گرفت براي اعضاي خانواده بيان مي کرد. هميشه در گوشه اي از کتاب هايش يادداشت هايي مي نوشت. اواخر سال 1363 در آخرين عزيمتش به جبهه هورالهويزه عضو گردان کميل بود که در بيست و ششم اسفندماه طي عمليات بدر در شرق دجله پس از مجروح شدن از ناحيه ساق پا در سن 20 سالگي مفقود گرديد. " آر پي جي زن بود. زخمي شدنش را همه ديده بودند اما ديده نشد که شهيد شده باشد. براي همين همه فکر مي کردند که اسير شده و او به عنوان مفقودالاثر شناخته مي شود. بعد از آزادي اسيران هر گاه کسي آزاد مي شد که در عمليات بدر يا غير بدر بود پدر و مادر به خانه او مي رفتند و از او سوال مي کردند. اما هيچکس خبري از بهمن نداشت و با دل نگراني به خانه بر مي گشتند. تا اين که بعد از ده سال پيکر مطهرش به نزد خانواده برگشت.