شهيد محمد رضا كفتري در سال 1347 در روستاي ارسك از توابع شهرستان بشرویه در خانواده اي مذهبي ديده به جهان گشود. او در كودكي سوره هاي كوچك قرآن را حفظ بود و دوستان زيادي داشت كه از جمله آنها: جواد اسدي، سيد رضا داوودي، سيد مهدي مظفري بودند كه همگي آنها به شهادت رسيدند.
با علاقه اي كه به درس و مدرسه داشت در سن 6 سالگي وارد مدرسه شد و از شاگردان ممتاز كلاس بود. پس از گذراندن تحصيلات راهنمايي و متوسطه در رشته ادبیات فارسی در مركز تربيت معلم نيشابور قبول شد. چون دانشجو بود از خدمت سربازي معاف شد ولي معافيت از سربازي وسيله اي نشد تا از رفتن به جبهه خودداري كند زيرا آرزوي او شهادت بود. شهيد در برابر سختي ها صبور و مقاوم بود و هميشه معتقد به نذر ومتوسل شدن به اهل بيت بود. او براي رفتن به جبهه هميشه اين را مي گفت: كه شركت در جنگ و رفتن به جبهه ها از وظايف اصلي هر فرد مسلمان ايراني است.
ولايت و رهبري امام را از صميم قلب دوست داشت و هميشه مي گفت: من با رفتن خود به جبهه مي توانم قلب امام را شاد نمايم. نظر او در مورد جنگ اين بود حالا كه كشورم مورد تهاجم دشمن قرار گرفته بر همه واجب است كه از كيان اسلام و از ناموس و سرزمين خويش دفاع كند و هميشه دوستانش را دعوت به حضور فعال در جبهه مي نمود.
اين شهيد بزرگوار در تاريخ 1366/2/8 بر اثر اصابت خمپاره در شلمچه به شهادت رسيد.