وصيت نامه

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام او و به یاد او و برای او

«اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمداً عبده و رسوله»

پس از ستایش خدا و درود و صلوات بر رسول خدا ^(ص) و ائمه طاهرین ^{(سلام الله علیهم اجمعین)} ، وصیت نامه ام را شروع می کنم: شهادت می دهم که معبودی نیست جز او و شریک و همتایی ندارد و شهادت می دهم که محمد ^(ص) بنده و فرستاده ی اوست و نیز شهادت می دهم و واقعی می دانم آمدن 124 هزار پیامبر از آدم ^(ع) تا خاتم النبین، محمد مصطفی^(ص) را و شهادت می دهم به چهارده معصوم پاک و شهادت می دهم به مولا امیرالمؤمنین ^(ع) که جانشین به حق رسول اکرم ^(ص) می باشد و یازده فرزند او نیز جانشین او هستند، که آخرین آنها یعنی حضرت قائم، مهدی موعود ^(عج) در غیبت کبری به سر می برد و روزی به فرمان خداوند ظهور خواهد کرد و زمین را سرتاسر عدل و داد فرا می گیرد و شهادت می دهم به ولی فقیه، امام خمینی^(ره) که نایب ایشان می باشد.

«انا لله و انا الیه راجعون» (بقره/156). شهادت می دهم و واقعی می دانم روز رستاخیز را، یعنی روزی که همه به سوی او بر می گردند و مردگان زنده خواهند شد و پاداش و کیفر اعمال خودشان به آن ها داده خواهد شد و این را واقعاً می دانم که :«هرکس خدا را دوست داشته باشد خدا نیز او را دوست خود می گیرد و عاشق او می شود و خدا عاشقش را نزد خود می برد و خون بهای او در دنیای فانی می شود».

... و در پایان سخنی با پدر و مادرم - که به حق زحمت بسزایی برای این جانب کشیده اند – دارم:

مادرم و پدرم! همانطور که گفته بودم من راضی به رضای او هستم و هر طور که او بخواهد. امیدوارم توانسته باشم که یکی از آن هایی باشم که خدا دوستشان دارد.

مادرم و پدرم! اگر شهید شدم، گریه کنید؛ نه آن طور که دشمن شاد شود و چون تک فرزند پسرتان هستم، امید است بتوانید این امانت خدا را برای راه خدا به او پس بدهی و از این بابت هم ناراحت نباشید، که خون بهای شهید، خدا است و از شما تقاضا دارم به خاطر زحماتی که برای من کشیده اید، مرا حلال کنید و از کلیه ی فامیل و وابستگان از جانب من طلب بخشش کنید.

اما هر کس طلب کرد به او بدهید و از کسانیکه از این جانب طلب دارند، درخواست می کنم که مطالبه کنند و از خواهرم نیز می خواهم که مرا حلال کند.

سخنی هم با رفیقان و دوستان عزیزی که واقعاً حق برادری به گردن اینجانب دارند و زحمات بسیاری برای من کشیده اند، دارم : تقاضا دارم زحمات و کارهای تان را به من حقیر حلال کرده و این جانب را عفو نمایید.

در پایان کسانی که از بنده ناراحتی و یا غمی به دل گرفته اند، خواهشمندم این جانب را عفو کنند.

این وصیت نامه را در تاریخ 1365/09/26 پاکنویس کردم.

منتظری نستوه محافظت بفرما.رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما

به امید باز شدن راه کربلای معلی و قدس عزیز،خانواده معلی شهدا و مفقودین اسرا بتوانند زیارت کنند.

به دست خانواده ام برسد.

مدت یکسال نماز وروزه برای ما بگیرید.