بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند متعال و به نام کسی که انسان را آفرید و او را تعالی بخشید و بنام کسی که ما را آفرید و در ما روح دمید و بر ماست که این جان ها را به شایستگی تحویلش دهیم سخن را آغاز می کنم.

پس از عرض سلام به حضور پدر و مادر عزیز و گرامیم سلامتی شما را از خداوند منان خواهانم و امیدوارم که همیشه به یاد الله باشید. پدر مادر عزیز شاید خداوند این طور می خواست که ما در سن 16- الی 17 سالگی جانمان را که به ما امانت داده بود به او پس بدهیم. خداوند ان شاءالله اجر شما را در آخرت بدهد که ما را پروراندید و در راهش بدون هیچ گونه گلایه بزرگ نمودید متشکرم. از پدرم که خیلی دلش به ما می سوخت و ما را همیشه دوست داشت معذرت می خواهم که نتوانستم به او کمک کنم و مخصوصا مادرم خیلی باید ببخشد. مادر جان یادت هست در خانه چقدر به حرف هایت گوش نکردم در این لحظه افسوس می خورم که باید اصلا اگر کاری را نمی کردم دست کم تو را ناراحت نمی کردم. به برادرهایم و خواهر عزیزم مریم خانوم توصیه می کنم که به پدر و مادرم به آن هایی که سرمایه زندگی من بودند نیکی کنند و هیچ گاه آن ها را اذیت نکنند. سفارش خیلی مهم دارم آن این است که تا می توانید امام را تنها نگذارید همیشه گوش به فرمان او باشید. به همه فامیل ها و آشنایان سلام برسانید و از برادرانم مخصوصا حسین حلالیت بطلبید. خیلی اذیت کردم ان شاءالله که او بگذرد. دیگر با شما عزیزان حرفی ندارم و سلامتی شما را از خداوند متعال خواهانم. ان شاءالله که خداوند به عمر امام عزیزمان بیفزاید تا بتوانید از عمر گرانبها بیش تر به اسلام عزیز خدمت کنید.

به اصغر آقا بگوئید که سلامم را به امام خمینی برسانید.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

پایدار باد جمهوری اسلامی ایران به وسیله خون شهیدان

عباسعلی عباسی