محمدعلي حق ويردي
نام پدر : صفرعلي
دانشگاه : مركز تربيت معلم دارالفنون تهران
مقطع تحصيلي : كارداني
رشته تحصيلي : مدرسي پرورشي
مكان تولد : بيجار - روستاي جعفرآباد (كردستان)
تاريخ تولد : 1344
تاريخ شهادت : 1366/12/26
مكان شهادت : خرمال عراق
عمليات : بيت المقدس 2
زندگي نامه خاطرات وصيت نامه آثار نامه اسناد شهيد عكس صوت و فيلم
نامه شهید محمدعلی حق ویردی
بسم الله الرحمن الرحیم

«إقْرَأ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ * خَلَقَ الْإِنْسانَ مِن عَلَقٍ * إقْرَأ وَ رَبُّکَ الْأکْرَمُ * الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ * عَلَّمَ الْإنْسانَ ما لَمْ یَعْلَمْ» «بخوان به نام پروردارت که آفریننده عالم است و بر خلق قرائت کن، آن خدایی که انسان را از خون بسته آفرید، بخوان قرآن را به نام پروردگارت که بهترین کریمان است به آدم آن چه را نمی دانست یاد داد، بخوان به نام خدایی که «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ» است آن خدایی که « هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ هو الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ » است. آری بخوانید به نام پروردگار یکتا که ما را از خاک آفرید و بازگشت همه ما به سوی اوست وای بر کسانی که از روز جزاء نمی ترسند و نماز به پای نمی دارند. «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَهِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ وَ لاَ تَقُولُواْ لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبیلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْیَاء وَلَکِن لاَّ تَشْعُرُونَ» «ای اهل ایمان در پیشبرد اهدافتان صبر و مقاومت پیشه کنید و به ذکر خدا و نماز توسل جوئید که خدا یاور بردباران است، کسی را که در راه خدا کشته شده مرده مپندارید بلکه او زنده جاوید است لکن شما این حقیقت را درک نمی کنید.»

سپاس بی کران به عدد ستارگان آسمان و برگ درختان و قطره های باران و ریگ های بیابان و ذرات آسمان ها و زمین بر آن خدایی که یگانگی صفت اوست و درود بر محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) که پیامبران و راهنما و راهبر مومنان است و سلام بر حسین علیه السلام بی سر و سقای دشت کربلا و سلام بر سرور زنان عالم حضرت فاطمه پهلو شکسته و سلام بر منجی عالم بشریت و نائب بر حقش خمینی کبیر بت شکن زمان چون ابراهیم خلیل الرحمن و بر تک تک خانواده های شهدا و سلام بی کران الهی بر شما پدر و مادر عزیز و زحمت کشم و برادران و خواهران گرامیم که خیلی چشم به راه من بودید، ولی اما برنشگتم و سلام بر همسر ناکامم که آرزوهای بسیاری در دل داشتی و من به آرزوی خود رسیدم، آرزویم تنها این نبود که عروسی کنم بلکه در اول زندگیم ناکام به شهادت رسیدم و در موقع دفنم دست هایم را باز بگذارید تا به آن ها که دنیا را دوست دارند بگویم هیچ چیزی با خود نبرده ام به جز یک کفن سفید که آن هم از ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) است.

سلام بر عموهایم مخصوصا عموی رزمنده ام حمزه علی و سلام بر تک تک دوستان مخصوصا ناصر جمشیدی. امید است که مرا حلال کنید و سلام و درود بی کران بر مردان و زنان روستای زحمتکش جعفر آباد از کوچک و بزرگ که سال های سال است با ایمانی کامل در مقابل منافقین و ضد انقلاب می جنگند. به یاد بیاورید شب نوزدهم رمضان المبارک سال 1364 و باز سلام بر پدر ریش سفیدم که سال های سال برایم خون جگر خوردی و مرا پرورش دادی و مرا از کودکی به شهر غربت تنها در منزل برای یاد گرفتن علم و معرفت خداوندی فرستادید که در زمان پیری به فریاد تو برسم و بتوانم زحمت هایی که در طی 20 سال برایم متحمل شده ای جوابگو باشم تا در دنیا و آخرت رستگار باشم. باری پدر جان خداوند می فرماید « وَلَن يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ » پدر جان ما از خدا هستیم و به سوی او بر می گردیم اما چه بهتر است که زود برگردیم و بار گناهانمان را کم کنیم من با خدای خود عهد و پیمان بستم و به عهد و پیمان خود وفا کردم، پدر جان از این که نتوانستم در اولین موقع که به جبهه آمدم از تو خداحافظی کنم معذرت می خواهم امید است که مرا حلال کنید. باری مادر جگرسوزم نمی دانی در آن موقعی که مرا به خط مقدم می بردند چه شور و حالی داشتم چون تو مرا شیر دادی و شب نخوابی ها برایم کشیدی و جلوی راه ها برایم در انتظار نشستی و نذر و نیازها برایم کردی و صبح بلند می شدی خدا، خدا می کردی که فرزندم بزرگ شود و بزرگ شدم و زحمت بسیار کشیدی که آن هم توأم با خون جگر خوردن بود. آخر نمی دانم مادر عزیزم با چه رویی از تو معذرت خواهی کنم.

طنین نعره ام برپاست مادر تفنگم بر زمین تنهاست مادر

غریبانه نمردم در بیابان سرم بر دامن زهراست مادر

مادر جان موقع شهید شدنم دهنت را داخل دهنم بگذار تا شیرت حلالم شود باری مادر عزیزم از زحمات بی کران شما بی نهایت تشکر می کنم، اجرت با فاطمه زهرا (سلام الله علیها) که چقدر سیلی خورده بود. باری برادران و خواهران عزیزم از این که نتوانستم خداحافظی کنم اگر از من بدی و نامهربانی دیدی مرا عفو کنید.

اگر بار گران بودیم و رفتیم اگر نامهربان بودیم و رفتیم

شما با خان و مان خود بمانید که ما بی خان و مان بودیم و رفتیم

باری برادران عزیزم احمد و بهمن در حق پدرم کوتاهی نکنید من که نتوانستم این را انجام دهم از شما تقاضامندم پدرم را تنها نگذارید و همیشه در فکر او باشید و مادرم نیز همچنین، باری برادران گرامیم از امر الهی فرمانبرداری کنید و همیشه دست به دعا باشید و خداوند را شاکر باشید و از کشته شدن من در راه خدا و اجرای احکام الهی ناراحت نباشید فقط خدا را شکر نمایید. همسر عزیزم از این که نتوانستم برایت همسر خوبی باشم مرا عفو کنید من که در اوایل زندگی تو را شناختم و مهربانی های تو را درک کردم از خداوند بزرگ سلامتی تو را خواهانم و به بزرگواری خود مرا عفو کنید و از گناهان و اشتباهات من درگذر به شما توصیه می کنم اگر از ما فرزندی به دنیا آمد نامی نیکو برای او انتخاب کن و در تربیت اسلامی او بسیارکوشا باش در آخر به دوستانم توصیه می کنم که دعاها را فراموش نکنند و در هر کاری به یادم باشید اگر مرا دوست دارید اسلحه مرا به زمین نگذارید باری در پایان از تمامی دوستان و آشنایان می خواهم که مرا عفو کنید اگر بدی از من دیدی به بزرگواری خودتان مرا حلال کنید در آخر دعا برای امام امت یادتان نرود (خدایا، خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار)

به هر در میز نم صاحب آن خانه تویی تو به هر جا می روم صاحب کاشانه تویی تو

پردم، مادرم، همسر عزیزم، برادرم، خواهرم، دوستانم مرا یاد کنید.

به امید پیروزی لشکر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشرف) بر کفر جهانی

این وصیت نامه را در شب پنج شنبه 24/10/66 ساعت 10 شب نوشتم

شهید محمدعلی حق ویردی
نام
نام خانوادگي
نشاني پست الكترونيكي
متن

هدف اصلي اين سايت اين است كه از اين ستارگان گمنام آسمان دانشگاه ها، الگوسازي كند؛ تا جايي كه فضاي كل دانشگاه را در بر بگيرد و ياد و خاطر آنان را جاودانه سازد.


امير حسين پور

پوريا خوشنام

غلامرضا بامدي

حسين زينال زاده

دانيال رضازاده

مجيد يوسفي كينچاه

فرهنگ جهاد و شهادت، فرهنگي است كه بدنه دانشجويي براي رسيدن به آرمان هاي بلند به آن نيازمند است. اين فرهنگ كه از آن به مديريت جهادي تعبير مي شود، كارهاي بزرگي را به انجام رسانده و فضاي آموزش عالي نيازمند چنين نگاهي است.

زنده نگه داشتن ياد دانشجويان شهيد كه اقدامات بزرگي انجام داده اند و الگوسازي از آنها مي تواند به جريان هاي دانشجويي كشور جهت دهي كند؛ زيرا هر يك از اين شهداي دانشجو در عرصه هاي مختلف با وجود سن و سال كم آدم هاي ويژه اي بودند و سرفصل اتفاقات خوبي شده اند، به همين دليل با برگزاري اين كنگره ها سعي داريم اين شهدا را معرفي و از آنها الگوسازي كنيم.
هدف اصلي اين كنگره اين است كه از اين ستارگان آسمان گمنام دانشگاه ها الگوسازي كند؛ بايد تلاش كنيم تا اين كنگره امسال فضاي كل دانشگاه را در بر بگيرد.
وزارت علوم،تحقيقات و فناوري با همكاري ساير نهادهاي مسئول در حوزه هاي دانشگاه و دفاع مقدس با دبيري سازمان بسيج دانشجويي، كنگره ملي شهداي دانشجو را در سه سطح كشوري، استاني و دانشگاهي برگزار مي نمايد، چندان به دنبال كارهاي نمايشي نيستيم و مي خواهيم اين اتفاق در كف دانشگاه ها بيفتد و بدنه دانشجويي را درگير كند. همچنين تصميم داريم برنامه اي طراحي كنيم تا طي آن جمعيت زيادي از بدنه دانشجويي يعني حدود ۵۰۰ هزار نفر تا يك ميليون نفر به ديدار خانواده هاي شهدا بروند.

با تحقيقاتي كه انجام شده است متوجه شده ايم بانك اطلاعاتي جامعي در مورد شهداي دانشجو در كشور وجود ندارد، از اين رو سعي كرديم اين بانك اطلاعاتي را ايجاد كنيم؛ تا امروز اطلاعات نزديك به ۴۵۰۰ نفر از شهداي دانشجو گردآوري شده است.

در اين كنگره ۳۲ عنوان كتاب تدوين و چاپ مي شود، استفاده از وصيت نامه شهدا، توليد فيلم مستند شهداي دانشجو، توليد موسيقي حماسي، توليد نرم افزار چند رسانه اي درباره دانشجوياني كه فرمانده اي دفاع مقدس را برعهده داشتند و طرح «هر شهيد دانشجو يك وبلاگ» از ديگر برنامه هاي اين كنگره است.

صفحه اصلي | اخبار | ارتباط با ما