بسم رب الشهدا و الصديقين
بسمه تعالي
اسرائيل بايد از بين برود. (امام خميني)
«السلام عليك يا اباعبدالله(ع)»،
«خدايا، خدايا، فرج آقا صاحب الزمان(عج) را نزديك كن»
الهي مرا دل از بهر تو در كار است وگرنه مرا با دل چكار است، آخر چراغ مرده چه مقدار است.
الهي اگر طاعت بس ندارم
اما جز تو كسي ندارم
الهي دل تمناي تو دارد
سرم بر سينه سوداي تو دارد
الهي پاك كن از گل دلم را
به حق مبدل كن باطلم را
خرم آن روز كزين منزل ويران بروم
راحت جان طلبم و ز پي جانان بروم
در ره او چو قلم به سرم بايد رفت
با دل دردكش و ديده گريان بروم
وصيت نامه من وصيت نامه تمام شهداست و به وصيت نامه هاى آن ها عمل كنيد. ولي با اين همه مي خواهم چند كلمه اي به عنوان آخرين سخنانم بنويسم.
اي امت، سعى كنيد همه كارهايى كه مى كنيد، خالص براى خدا باشد. از تهمت زدن و غيبت كردن دورى كنيد. و نيز وحدت خود را حفظ كرده و پراكنده نشويد و بر مزارم شعار وحدت سر دهيد تا در آخرين لحظاتم وحدت شما را ببيند و درك كند و در مجالس حضرت سيدالشهدا امام حسين(ع) شركت جوئيد و از برادران كه مدتي با آن ها در مجالس امام حسين(ع) شركت داشتم التماس دعا دارم.
برادران عزيز و اى امت امام، مدت ها بود كه مسئله شهادت در فكر و ذهن بنده حقير و عاصى بود. ولى نمى توانستم در وجود خود خلاصه كنم. بالاخره خداوند منان منت گذاشت و اين مسئله را براى من كه هميشه آرزوى من و دوستان عزيز بود كه ما نيز حسين وار شهادت نصيبمان بشود و خداوند اين مسئله را حل كرد. چون شهادت ارثي است كه از انبياء به ما رسيده است. برادران، شهادت از پستان مادر و عسل زنبور براي من شيرين بود، چون همه مسئله ها در شهادت به اتمام مي رسد و به قول امام ملتي كه شهادت دارد، اسارت ندارد. پس چنان كه ملاحظه مي كنيد و كرديد، اين شهادت هاي برادران ما بود كه ما را از زير بند و زير بار استكبار و ظلم و ستم طاغوت و طاغوتيان نجات داد. پس ما نيز آن قدر شهيد بدهيم تا اين صدام را از بين برده و به ياري خداوند بتوانيم اين اسلام را كه هزار و چند سال در حبس بوده بتوانيم به جهان صادر كنيم تا حقانيت اين انقلاب و اسلام را بفهمند و راه و عملشان را درست و اصلاح كنند و زمينه آماده باشد تا آقاي همه جهان، امام زمان(عج) خودشان تشريف بياورند و اين انقلاب كه مقدمه انقلاب آن است به ايشان تحويل دهيم.
برادران، كارى نكنيد كه قلب امام زمان(عج) از ما راضى نباشد و اعمالتان خالصانه براى خدا باشد و اگر نمي تواني خود را اصلاح كني، بيائيد جبهه چون جبهه دانشگاه است كه انسان را از نو مي سازد و نيز بايد درس عرفان و روحاني در جبهه ياد گرفت.
اي امت شهيدپرور، خودتان كساني هستيد كه به امام عزيز لبيك گفتيد و در شعارتان گفتيد كه ما اهل كوفه نيستيم، حسين تنها بماند، مگر امت بميرد، امام تنها بماند. از آن طرف امام عزيز مي گويند كه جوانان بروند جبهه و مسئله جنگ را حل كنند. پس معني نداردكه شما مانع آمدن جوانانتان به جبهه ها شويد. چون خودتان به امام وعده داديد و اگر خلاف كنيد اين را بدانيد كه «إن الله لا يُحبَ تُخلف الميعاد» «خداوند دوست ندارد كساني را كه خلاف وعده مي كنند.»
بار سفر را با هوشياري ببنديم، پس اي عزيزان، بيائيد از اين دنيا كه بالاخره دير يا زود رفتني هستيم دل بركنيم و اين را در خودمان جا بيندازيم كه مرگ به زودي براي همه مان فرا خواهد رسيد. بيائيد بر گذشته هاي پر از گناه خود تأسف بخوريم. بيائيد هر درختي كه مي كاريم محكم و استوار باشد و با وزيدن بادي از جاي خود حركت نكند. درختاني بكاريم كه شاخ و برگ و ميوه زيادي داشته باشند.
لابد اين درختان بايد از جايي تغذيه بشوند يعني اگر آب نباشد از بين مي رود و آب به اين درختان در مقابل انسان ها همانند ماهاست، نسبت به ولايت فقيه.
و اين شب هاي خود را تبديل به روز نمائيم و هر نماز كه مي خوانيم، آخرين نمازمان و هر ثانيه را آخرين لحظه زندگي خود به حساب آوريم، پس تا به كى اى عزيزان، اسلام را نشناسيم و اسلام در جهان مظلوم باشد و اين مسئوليت بر عهده تو برادر و من است كه در درجه اول خود به معناي حقيقي اسلام پي ببريم و در درجه بعد به ديگران بشناسانيم و تا به كي در عمل هايمان چندان گوش به فرامين امام ندهيم.
واى به حال ما انسان ها، واى بر حال رزمنده هايى همانند من كه راه امام بودنمان را تنها در شعارهايمان خلاصه كرديم و بس. بياييد از سروران مردم در آن دنيا باشيم، يعني پرهيزكار باشيم. بيائيد گام هایي كه داريم در راه به استحكام درآوردن اسلام برداريم.
اي رزمندگان، بقا بعد از فناست. ما وارث پيشينيان خود هستيم و ما نيز وارث هايي خواهيم داشت. پس به سوي نيكي ها و خوبي ها عجله كنيم و راه نيك را در پيش گیريم كه خدا همراه است بر ما در اين مسير. برادران، امروز روز هدف گيري و مسابقه است. جوائز را فردا مي دهند. پس كاري كنيم كه هدفمان خوب و از برندگان مسابقه باشيم كه فردا بهترين را دريافت كنيم.
پس اگر ما دنيا را مقدم داريم بر آخرت، پس به سرعت پذيرفته ايم متاع پست و بي ارزش را و خريدار بدترين ميوه شده ايم كه در اين حالت مركب آرزويمان نهايت سير خود را نموده كه بر چشمه هاي پشيماني وارد مي شود.
اي عزيزان، اين دنيا خانه اي است در گذرگاه، ولي آخرت جايگاه پايداري است از اين گذرگاه، يعني آخرت، قرارگاه است. پس بيائيد از اين گذرگاه توشه برداريم براي قرارگاه، پس بيائيد همان طور كه در اين دنيا مشغول تهيه كردن وسايل راحتي و بهتر نمودن منزلمان هستيم به راحت نمودن خانه مان كه هيچ كس هم نيست به غير از ايزد منان باشيم. همان طور كه در اين دنيا خود را براي مهماني كوتاه مدت آماده مي كنيم خود را آماده مهماني آن دنيا كنيم.
پس چرا با اين وضع بعضى هايمان در نماز جماعت حاضر نمى شويم. بياييد اى برادران از بيت المال به نحو احسن استفاده كنيم و اين را بهتر بدانيم تمام چيزهايي كه در اين جسم به ظاهر زنده است، همه از خون شهيدان است و بس.
مادر عزيز و اهل خانواده، مى دانم كه بيش تر بر روى من زحمت ها كشيده ايد و مرا تربيت كرده ايد و من نيز نتوانستم به شما خدمتى كنم. مرا حلال كنيد و در مرگ من صبور باشيد و در آخر از تمام كساني كه از من رنجيده هستند، طلب حلاليت مى كنم.
سلام بر تو اى حسين ورمزيارى مظلوم.
سلام بر تو اى زينال (ابراهيم اوغلى) مظلوم.
سلام بر تو اى جعفر (طجرلو) مظلوم.
سلام بر تمامى شهدا.
عباس ميرزائي
