بسم الله الرحمن الرحیم
«إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ»
با سلام و درود به پیشگاه امام زمان ولیعصر (عج) ونائب برحقش امام خمینی و با سلام و درود به ارواح مطهر و طيبه شهداء از صدر اسلام تا کربلای خونین ایران و با سلام به خانواده های محترم و معظم شهدا، اسرا و مفقودین و با آرزوی پیروزی رزمندگان و فتح کربلا وصیت نامه خویش را آغاز می کنم
در این لحظات حساس که لشکریان اسلام می روند با دادن جان خویش راه بسته شده کربلای حسین (ع) را باز کنند شب هنگام است، در میعادگاه عاشقان حسین (ع) که همگی در حال وداع هستند و آماده جدید، لحظه های آخرین دیدار است بین ما رزمندگان به عاشقان بی قرار حرم ابا عبدالله از بسیجیان نوجوان و تا پیرمردان میدان دار همه آماده کوله بار بردوش، آماده رزم، منتظر فجر صادق در دست اسلحه فتاده بر زمین همرزم شهیدشان و در قلبشان نور ایمان، چهره هایشان نورانی از زنده داری شب ها، بر پیشانیشان جمله ی(یا ثارالله) و بر پشت پیراهن رزمشان نوشته یا زیارت یا شهادت - مسافر کربلا و اینان می روند راه بسته شده کربلا را باز نمایند و اسیرانمان را که چشم های امیدشان بر درب های نمناک زندان های عراق دوخته شده آزاد نمایند. آری همه و همه مشتاق، گویی که به سراغ معشوق خود می روند با امیدی از امدادهای الهی، چشم هایشان منتظر دیدار پیروزی است و می گویند به فرموده امام اگر این جنگ ۲۰ سال هم طول بکشد ما ایستاده ایم، ما ملتی هستیم بزرگ که ناممان را در تاریخ ثبت کردند ملتی آزادی نه متکی به شرق و غرب. فقط به خدای یکتا امیدواریم و هر کس که بخواهد در مقابل این دو ابرقدرت شرق و غرب بایستد باید کشته شود زیرا این خود برای ما سعادت است. گاهی اوقات فکر می کنیم که باید هزاران هزار بار شکر خدا را به جا آورم که در چنین موقعیتی زنده هستم تا می توانم در راه حق جهاد کنم و جان نا قابل خودم را که امانتی بیش تر نیست در راه قرآن و اسلام فدا نمایم.
ای جوانان! ای عزیزان، ای امت قهرمان فرصت ها را غنیمت بشمارید به سوی جبهه ها بشتابيد و راه شهدای خونبارمان را ادامه دهید که تنها و تنها جهاد است که مایه عزت و شرف ماست و بالاخره شهادت است که پایان بخش زندگی ماست، ان شاء الله اگر مورد قبول درگاه خداوند قرار گیرد که مقلدان خمینی را جز شهادت سرنوشتی نیست، که خون حسین در رگ هایمان می جوشد و ما پیرو همان طریق و راه هستیم راهی که همه رفتنی هستیم و ماندنی فقط خداست پس چه بهتر از این که در راهی جان خود فدا کنیم که رضای خدا در آن است.
و اما پیامی به شما امت شهید پرور مبادا دست از امام بردارید و همیشه و در همه حال دعا گوی او باشید او بود که اسلام را نجات داد او رهبری است مقاوم و پایدار و پدری است برای ملت.
وشما ای پدر و مادر عزیزم بدانید که من آگاهانه به این راه پاگذاشتم و می خواهم اگر خدا قبول کند همچنان علی اکبر حسین (ع) در کربلای ایران جهت صدور اسلام خونم ریخته شود. شما هیچ ناراحت این مسئله نباشيد و اگر خداوند توفيق شهادت را نصييم کرد مادرم تو همچنان زینب صبور و بردبار باش که خداوند صابران را دوست دارد و پدرم تو خدا را شکر کن که امانت خدا را به خودش بارگرداندی و ضمنا از این که مرا به سختی بزرگ نمودید و بنده نیز برای شما فرزند خوبی نبودم ببخشید و در تشییع جنازه و دیگر مراسم بنده نگریید چون نمی خواهم قلب رهبرم از این مسئله ناراحت شود.
اینک سختی با برادرانم و خواهرانم امیدوارم که شما نیز همیشه موفق و موید بوده باشید و راهی را بروید که رضای خدا در آن است. از قول من به کلیه اقوام و دوستان و آشنایان سلام برسانید و بگویید که بنده را حلال کنند. در خاتمه اگر خداوند شهادت را نصیبم کرد و جنازه برادر مفقودالاثر پیدا شد در کنارم به خاک بسپارید که ان شاء الله ایشان زنده است و بعد از یکسره شدن کار صدام با تمامی اسرا به وطن خود باز خواهد گشت.
ضمنا يك مقدار هم بدهکاری دارم که در نامه ای در امور مالی سپاه در نزد برادر ابراهیم قربانی موجود می باشد که می بایستی پرداخت شود. در خاتمه از همگی التماس دعا دارم.
مهدی ناصری
