او پنجم بهمن سال 1338 در خانواده­ای مذهبی چشم به جهان گشود و دوران کودکی خود را در دامان پر­مهر پدرومادری با ایمان گذراند آن سان که شهد اسلام از همان ابتدا در جام جانش ریخته شد. در اوان کودکی با شوق و علاقه به نماز ایستاد و در 7 سالگی نیز به روزه گرفتن مبادرت ورزید.

سال های دبستان و دبیرستان را پشت سر نهاد و شاهد بود که چگونه حکومت جور و ستم، مومنان و متعهدان به اسلام را به ضعف می­کشاند و رژیم ستم شاهی در جهت وابستگی به شرق و غرب حرکت می­کرد. او در سال 1356 پس از پایان دوره تحصیلات دبیرستان با شرکت در آزمون سراسری و قبولی در رشته مهندسی معدن موفق به ورود به دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران(پلی تکنیک) گردید و با مطالعات اسلامی و قرار گرفتن در محیطی غنی­تر از لحاظ سیاسی به اخذ تجربه لازم دست یافت ولی همواره مشاهده ظلم و ستم رژیم و مظلومیتی که بر اسلام می­رفت روح حساس و متعهد او را می­آزرد. وی در دوران دانشجویی یکی از اعضای فعال انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه بود و در حمایت از انجمن اسلامی دانشجویان از هیچ دریغ نورزید. او در جریان انقلاب فرهنگی که منجر به تعطیلی دانشگاه ها شد از پای ننشست و برای خدمت به انقلاب اسلامی به آموزش و پرورش رو آورد و در دبیرستان به تدریس دروس تعلیمات دینی اشتغال ورزید و نسل جوان را از ارشادها و رهنمودهای اسلامی خویش بهرمند می­ساخت. در نیمه اول سال 1359 که دانشجوی سال سوم دانشگاه بود در امتحان دوره تربیت مدرس معارف اسلامی دفتر آموزش ضمن خدمت وزارت آموزش و پرورش با موفقیت پذیرفته شد و با تایید صلاحیت تقوایی و علمی به کلاس های دوره فوق­الذکر راه یافت. بعد از گذراندن دوره تربیت مدرس و کسب آمادگی علمی لازم، با وجود سن کم و تجربه محدود، آن چنان از خود شایستگی و لیاقت نشان داد که به عنوان مدرس معارف اسلامی معلمان و دبیران و کادر آموزش و پرورش انتخاب گردید. همکاری پرثمر و فعال وی با دفتر آموزش ضمن خدمت تا تیرماه 1361 ادامه داشت. در این زمان ندای حضرت امام خمینی رهبر کبیر انقلاب اسلامی در مورد تقویت جبهه­های جنگ طنین­انداز شد. امام امت احساس کرده بودند که اگر کوچکترین مجالی به حرامیان و دشمنان اسلام داده شود ممکن است آنان تجدید قوا کند و پیروزی به تأخیر افتد، لذا او که همیشه جانش مشتاق فرامین امام و به کار بستن آن بود سر از پای نشناخت و داوطلبانه در واحد بسیج مستضعفین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تهران ثبت نام نمود و آماده اعزام به جبهه گردید. دوستانش که او را در حال اعزام به جبهه دیده بودند شور و شعف زایدالوصف او را در آن لحظات فراموش نمی­کند و وقتی یک بار که یکی از همکارانش مسأله بیماری پدرش را پیش کشید وی -که مجرد و تنها پسر خانواده بود- در پاسخ اظهار می­دارد که برای هر کس که در جبهه می­جنگد مسائل و گرفتاری هایی وجود دارد و این تنها من نیستم که مشکل دارم، خداوند برطرف کنند آنهاست. حتی موقعی که به وی گفته می­شود که چنان چه در دفتر آموزش ضمن خدمت باشد نیاز به شما هست و شاید فعلآ ضرورت رفتن شما به جبهه نباشد وی که فرمان امام همچنان در گوشش بود به هیچ وجه نپذیرفت و مشتاق دیدار حق بود. تو گویی راهش را یافته بود و همین عشق به شهادت او را چنان سبکبال کرده بود که هر لحظه آماده پرواز و بریدن از این دنیای مادی و فانی می نمود. او در تاریخ 20/6/1361 به جبهه حق علیه باطل اعزام گردید و در تاریخ 12/7/1361 مطابق با 16ذیحجه الحرام 1402در عملیات پیروزمند مسلم ابن عقیل و با رمز یا ابوالفضل العباس^(س) در جبهه سومار، در اثر اصابت ترکش بمب هواپیماهای رژیم بعثی سفاک عراق به گردن و شکم، به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

شهید محمد جعفر احدی گرکانی از خیل بیشمار فرزندان شهادت طلب امت مجاهد و شهید پرورمان بود که توفیق یافت هر دو نیکویی فتح و شهادت را در آغوش گیرد و پس از مدت ها انتظار به سوی معبود و معشوق خویش پر کشد.

پاره ای از خصوصیات اخلاقی و روحیی بسیجی شهید محمد جعفر احدی گرکانی

در این جا شایسته است به پاره ای از خصوصیات اخلاقی و روحی آن شهید بزرگوار اشاره کنیم هر چند که آن گونه شناخت کامل نسبت به ابعاد روحی او در دست نیست ولی با توجه به همان مدت کوتاه و همکاری او با برادران دفتر آموزش ضمن خدمت وزارت آموزش و پرورش می­توان بعضی از خصائل برجسته او را به شرح زیر بازگو نمود:

درمورد محاسن اخلاقی اش همین قدر میتوان به جمله­ای بس عمیق و پرمعنا از عبارتی که در نماز میت خوانده میشود اشاره کرد: «اللهم انا لا نعلم منه الا خیرأ و انت اعلم به منا» : یعنی«خداوندا ما جز نیکی و خوبی چیزی از او نمی­دانیم و بخاطر نداریم و تو از ما به او آگاهتر و داناتری.»

آری! او چنان بقا برخورد اسلامی و متین خود همگان را جذب کرده بود که همه در خاطرشان جز حسن او چیزی سراغ ندارند. از خصائص ویژه آن شهید تقوای اوست، تقوایی که در تمام برخوردها و گفتارهایش مشهود بود. از خصائص دیگر اخلاقی شهید در مسائل اعتقادی و سیاسی، اطاعت کامل از ولایت فقیه (خط امام) پیش و پس از انقلاب اسلامی بود. موضع گیری قاطع او در برابر لیبرالیسم و جناح ضد ولایت فقیه (منافقین و ...)آن چنان مشخص بود که مجالی برای مخالفین باقی نمی­گذاشت.

از خصلت های اخلاقی­اش در زمینه اقتصادی می­توان تلاش و کوشش او را در مبارزه با رفاه طلبی دانست که از آن پرهیز می­نمود و به سادگی و قناعت خو کرده بود و در جهت مستضعفین اندیشه و اقدام می­نمود.

او به معنای واقعی شخصیتی جامع و کامل داشت و در عین حال که بطور جدی به کار و وظیفه­اش مشغول بود روحیه­ای ملایم و صمیمی داشت و با رفتار و برخورد اسلامی و متین خود دوستان واقوامش را مسرور می­ساخت.

در انجام وظیفه و کار مربوط به خود، نهایت جدیت و تلاش را داشت و یک لحظه از پا نمی­نشست و برای تدریس معلمان ودبیران در زمینه­های معارف اسلامی کاملا توجه داشت و نیروی زیادی صرف می­کرد. فردی بی­ریا و مخلص بود، به بیانی دیگر خاکی می­زیست.