اکبر ساعی اومالی فرزند علی نقی در تاریخ 1341/1/2 در روستای اومال نکا در خانواده ای کشاورز دیده به جهان گشود. مادر او ماه جان نام داشت. اکبر تا پنجم ابتدایی را در روستای زادگاهش خواند. سه سال مقطع متوسطه و دوران دبیرستان را در شهر نکا سپری کرد.
او فردی پرتلاش و زحمت کش بود. با توجه به شرایط سخت زندگی توانست وارد دانشکده ی تربیت معلم شهید خورشیدی سابق، بهشتی کنونی مشهد شود و در رشته ی آموزش ابتدایی تحصیلاتش را پی بگیرد. 1 سال از ورود او به دانشگاه نگذشته بود که حضور در جبهه و دفاع از کشورش را مهم تر از ادامه ی تحصیل دانست و به صورت داوطلب روانه ی جبهه های جنگ شد.
علاقه ی او به روحانیت و حضور در دبیرستان نکا و آشنایی با فضای مبارزه و انقلاب، از او یک دانش آموز مبارز و مخالف رژیم پهلوی ساخته بود.
همین روحیه های مردمی و دینی از او جوانی ساخته بود که در زمان مدرسه و دانشگاه، در جمع آوری کمک های مردمی برای جبهه و مردم نیازمند، هم در محل و هم در دانشگاه فعالیت زیادی می کرد، و وقتی دریافت که حضورش در جبهه تأثیرگذارتر از دانشگاه است، راه جبهه را در پیش گرفت و درس و دانشگاه را کنار گذاشت.
از رویکردهای فکری او این بود که همواره دوست داشت زندگی آرام، ساده و بی آلایش داشته باشد و معتقد بود زندگی بی آلایش در جبهه آسان تر و نقدتر از هر جای دیگر به دست می آید و به همین خاطر روانه ی جبهه های جنگ شد.
و این گونه بود که اکبر در آخرین و سوّمین اعزامش در تاریخ 31 فروردین 1361، رهسپار جبهه های جنوب شد و در عملیات آزادسازی خرمشهر بیت المقدس شرکت کرد، و در همین عملیات بود که بر اثر اصابت گلوله ی مستقیم به بدن در تاریخ 61/2/12 به شهادت رسید.
