شهید محمدباقر نادم شفیعی در یکم مرداد ماه سال 1342 در شهر مقدس قم و در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. پدرش محمدعلي و مادرش فاطمه نام داشت. دوران طفولیت و کودکی را در دامان پر مهر خانواده گذراند. شهید دوران تحصیلات خود را از دوره ابتدایی آغاز کرد و تا دانشگاه ادامه داد. دانشجوی دوره کارشناسی حقوق دانشگاه تهران بود. پسر خیلی خوب و خوش اخلاق و زرنگی بود و همیشه شاگرد ممتاز بود و همه او را دوست داشتند. از سن سیزده سالگی بسیجی شد و در کنار درس خواندن و تحصیل در سپاه به عنوان پاسدار خدمت می کرد. بیشتر دوران نوجوانی و جوانی او در جبهه سپری می شد. از اول جنگ تحمیلی تا اواخر که شهید شد در مناطق جنگی به سر می برد. چون دانشجو بود برای امتحان ترم می آمد و دوباره به جبهه می رفت. با این که دانشجوی رشته حقوق بود ولی عقیده اش این بود که دفاع از واجبات است و می گفت جنگ تمام می شود ولی درس تمام نمی شود. یکی از خصوصیات اخلاقی او صله رحم بود که واجب می دانست. از جبهه که می آمد به تمام افراد خانواده و فامیل سر می زد و چیزی سوغات می آورد. هر جا که جلسه ای از اساتید و علمای حوزه علمیه قم بود حاضر می شد. یک بار که گردنش در جبهه سوخته بود و چفیه اش که درگردنش بود سوخته بود در جبهه ماند تا خوب شود و به خانواده اش نگفته بود. سرانجام این بسیجی عرصه های جنگ و نبرد شانزدهم فروردين 1366، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به پهلو، شهيد شد. پيكر او را در گلزار شهداي عليابن جعفر زادگاهش به خاك سپردند. برادرش محمدابراهيم نيز به شهادت رسيده است.
