مهرداد فرزند دريايي دل جنوب، در آبادان در خانواده اي مومن و متدين در تاریخ 1346/9/26 به عرصه ي گيتي پا مي گذارد. وي در دامان مادري عابد و عفيف تربيت مي شود و از اوان كودكي با مسجد محله اش انس و الفت مي گيرد و در معيت پدر به آن مكان مقدس مي رود. در مراسم اعياد مذهبي و سوگواري هاي خاندان عصمت، طهارت و امامان معصوم(ع) به ويژه حضرت سيد الشهدا شركت مي كند و با فضايل و مكارم آن اسوه تقوا و پرهيزگاري آشنا مي شود. زماني كه وي در سال دوم راهنمايي به تحصيل مشغول بود، حركت هاي انقلابي مردم اوج مي گيرد و او همراه با خانواده در تظاهرات و راهپيمايي ها شركت مي كند و بر ضد جهل و جور رژيم شاه، فرياد معصومانه و خالصانه اش را طنين انداز مي كند.
مهرداد با ياري برادرانش، در توزيع اعلاميه هاي حضرت امام خميني(ره) فعاليتي چشمگير از خود نشان مي دهد و با ساختن بمب هاي دست ساز، در برابر هجوم نيروهاي شاه به مقابله مي پردازد.
در سال 1364 در آزمون ورودي دانشگاه ها شركت مي كند و در رشته ي پزشكي دانشگاه علوم پزشکی شيراز پذيرفته مي شود.
وي پس از يك سال تحصيل در دانشگاه در سال 1365 عازم جبهه ي كرمانشاه مي شود و در آن منطقه بار ديگر در برابر خصم ميهن اسلامي نبرد و پيكار مردانه اش را ادامه مي دهد و با جمعي از ياران دلاور خود در رزمي شبانه شركت مي كند و با رشادت و شهامت به پيش مي رود. در تاریخ 1365/7/8 لحظه ي شيرين وصال دوست كه مي رسد او با تير دشمن جام جاودانه شهادت را مردانه مي نوشد و به سوي معبود بي نيازش مي شتابد.