شهید محمدحسین بهادری فر در دهم دی ماه سال 1338 در تهران متولد شد. او یکی از دانشجویانی بود که در جریان فتح لانه ی جاسوسی حضور و برای بازسازی اسناد رشته شده فعالیت چشمگیری داشت. یافتن و چسباندن آن همه رشته، کاری طاقت فرسا، بی سروصدا و خالصانه ای بود که باید با صبر و حوصله انجام می شد(آن هم در حالی که هر دانشجو می بایست در شبانه روز هشت ساعت و در چهار مرحله نگهبانی و از گروگان ها حفاظت می کرد) هیچ کس نمی دانست که چه کسانی این کارها را انجام می دهند و تاکنون هم کسی نمی داند، مگر چند نفر که از موضوع اطلاع دارند. محمدحسین انسانی بی ادعا بود و کسی باور نداشت که این کار توسط او انجام شده است. بهادری فر قهرمان این میدان بود و چه خوب کار خود را انجام داد. او به همراه دیگر دانشجویان پیرو خط امام، موجی رسوایی عناصر آمریکایی و سازشکاران لیبرال شد.

شهید بهادری فر بالاخره اجر خود را در عملیات فتح المبین از خداوند دریافت کرد و به فیض عظیم شهادت دست یافت و حتی مفقودالجسد شد. هنگامی که خانواده ی ایشان به خدمت حضرت امام خمینی رسیدند و عکس او را به امام دادند تا ایشان امضاء کند امام راحل در پست عکس نوشتند: «خداوند شهید عزیز ما را رحمت کند.» و سپس امضا کردند.