شهید بهروز صادقی در یکم دی ماه سال 1335 در اوج خفقان ستم شاهی در تهران متولد گردید، دوران دبستان را در آموزشگاهی به نام وهابی گذرانید. زندگی این سرباز گمنام خمین را میتوان به دو مرحله تقسیم نمود.
شهید پس از گذراندن دوران راهنمایی وارد هنرستان فنی کارآموز تهران شد. او تمام آثار فعالیت های مذهبی خود را مدیون این هنرستان پربار مذهبی و استاید گرامی چون مقام معظمه رهبری (درکلاس های قرآن قبل از انقلاب)، شهید بزرگوار رجائی، شهید توسلی و... بوده است. خاطرات بسیاری زیادی از استاد بزرگوار وگرامی خود شهید رجائی دارد که درس انشاء و ریاضی مدرس او بودند.
او قبل از انقلاب دو بار بازداشت می شود که هر دوبار بدلیل این که ساواک دلایل قانع کننده ای برای باز داشت و زندانی کردن پیدا نکرده بود ایشان را آزاد می کنند. در سال 54 در رشته مکانیک علم و صنعت قبول شدند و با ورود به دانشگاه فعالیت های ایشان از گستردگی بیشتری برخوردارشد. همیشه نقل می کردند که ما اصلا وقت شرکت در کلاس درس را نداشتیم زیرا فعالیت های اعتصابات دانشجوئی و تظاهرات مرتب صورت می گرفت. او علاوه بر این که فعالیت خود را در دانشگاه انجام می داد ارتباط با هنرستان هرگز قطع نکرده بود. در ضمن کتاب دار هنرستان نیز بود و در یکی از مدارس تهران نیز تدریس داشته است و ارتباط خود را با دانش آموزان نیز بنحو احسن حفظ نموده بود. او نقل می کرد که رژیم شاهنشاهی چند بار به کتابخانه هنرستان حمله کرد و بچه هائی که در آن جا بودند از درگیری و کتک نیز در امان نبودند، ولی با شیوه و ترفند خاصی که در رابطه با کتاب های ممنوعه شده بود رژیم نتوانست سرنخی آن جا پیدا نماید و کتب مخصوص را جمع آوری کند. بدلیل دستگیری یک سری از افراد گروه و نیز درگیری و مفقود شدن مجید توسلی ایشان تهران را ترک نموده و به روستائی از توابع لواسانات با نام امامه رفت و توسط یکی از دوستان خود در آن جا زندگی مخفیانه ای را شروع کرده و این دوره تا همه گیر شدن تظاهرات و برنامه های انقلاب ادامه داشت.
شهید بزرگوار در راهپیمایی باشکوه 17 شهریور شرکت داشتند و چون منزل مسکونی پدرشان در نزدیکی های میدان شهدا بود بلافاصله در جمع آوری و کمک به مردم از هیچ گونه گذشتی دریغ ننموده. ایشان نقل می کردند بعد از این که مردم پراکنده شدند، به جمع آوری شهداء مظلوم که تعداد آن ها هم بسیار بود پرداخت. در زمانی که اجساد را با کمک یک سری از افراد حاضر در میدان جمع و جور می کردیم به جسد خواهر برزرگوار شهید محبوبه دانش آشتیانی برخورد کردیم با توجه به این که با خانواده ایشان آشنایی داشتم آن ها را مطلع نمودم، وضعیت حمله به میدان شهداء بسیار اسفبار بود و تاپاسی از شب در میدان به جستجو و جمع آوری اجساد مشغول بودیم.
فعالیت دیگر شهید بزرگوار در مسجد حمام گلشن مولوی بوده است چه قبل از پیروزی که جلسات مداوم برقرار بود چه بعد از انقلاب که ادامه داشت.
در برنامه های حسینه ارشاد (فعالیت های قبل انقلاب آن)، جلسات استاد و فیلسوف بزرگ شهید مرتضی مطهری و دکتر علی شریعتی حضور داشت. فعالیت بسیار مهمی که در جهت خودسازی خود قبل از انقلاب برنامه ریزی کرده بود، صخره نوردی و کوه نوردی بوده است. او با کوه های اطراف تهران، یزد، سیستان و بلوچستان، کرمان آشنایی داشته و جزء کوه نوردان بوده است. درس پایداری، مقاومت، قدرت را از کوه ها آموخته بود. او استوار چون کوه در مقابل کار و فعالیت های مهم انقلاب ایستادگی نموده بود.
دو سال قبل از پیروزی انقلاب در رشته مکانیک علم و صنعت قبول شد. فعالیت های دانشگاهی به خصوص رشته های فنی از گستردگی خاصی برخوردار بود، ارتباطاتی که دانشجویان با روحانیت داشتند در جهت فعالیت های دانشجویی تنگاتنگ و پر بار بوده است. فعالیت آن ها در مساجد مختلفی همچون مسجد جامع نارمک، مسجد حمام گلشن مولوی، حسینیه ارشاد و رهنمودهائی که از نمایندگان امام در جهت فعالیت های خود می گرفتند به حرکت آن ها بوی معنویت و اسلامیتی خاص می داد. وی در کلیه تظاهرات دانشجوئی شرکت می کرده است و در جهت توزیع و پخش اعلامیه های حضرت امام به طور خاص و ترفندی عالی انجام وظیفه می نمودند. تا این که تظاهرات مردم به رهبری خمینی کبیر از گستردگی خاصی برخوردار شد و آن ها نیز مانند دیگر قطرات به رود بزرگ انقلاب پیوستند و اقیانوسی عظیم جمهوری اسلامی را باور نمودند. دیدار های خصوصی بسیاری را بدلیل مسئولیتی که در سپاه داشتند، بخصوص عفو و بخشایش به خدمت حضرت امام می رسیدند و از چهره پر نور و قلب مطمئن او الهام می گرفتند.
در اولین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی 22/10/58 مراسم ازدواج این شهید بزرگوار در اوج سادگی و با خلوص نیت برگزار شد، شرایطی را که ایشان برای انتخاب همسر در نظر گرفته بودند عبارتند از این که خانواده ای که برای انتخاب همسر در نظر دارد باید مذهبی باشند، یعنی کلیه افراد خانواده مذهبی باشند البته آن زمان در تهران مرسوم بود که خانواده حتی اگر مذهبی بودند ولی تک تک افراد ایده های خاصی داشتند ولی ایشان به دوستان خود تأکید کرده بود که همه افراد خانواده از بعد مذهبی برخوردار باشند. سرانجام او با معرفی یکی از دوستانش با دختری اهل کرمان ازدواج می کند.
تواضع و فروتنی این عزیز بزرگوار زبان زد همه آشنایان دور و نزدیک بوده است. او لحظه ای به خود نیندیشید تا مبادا از معبودش جدا بیافتد. به دعا و اعمال مستحبات اهمیت می داد و لحظه ای به خود مغرور نشد. این روحیه را از ابتدا داشت و تا پایان عمر شریف خود آن را حفظ کرد و با خود به پیشگاه معبودش برد.
او عبادت را ابراز رسیدن به عشق الهی می دانستند و با صراحت به مصنه ظهور رساندند که در وادی عشق دیگر نباید به عبادت به چشم وسیله ای برای رسیدن به بهشت نگاه کرد، عبادت دیگر ناشی از ترس از جهنم نیست، بلکه نوعی معاشقه است معاشق عاشق با معشوق نه وظیفه ای که ما مجبور به انجام آن باشیم.
از نماز لذت می بردند چون عبادت را ابراز عشق در برابر معشوق می دانستند و زمان مناسب ابراز شیفتگی و عشق در برابر معشوق شب است و نیمه های شب. او باچنان خضوع و خشوعی در نیمه های شب نماز می خوانند قیام و رکوع و سجود می کردند که حقا وصف ناپذیر است. شهید عزیز به دعا خیلی اهمیت می دادند، به خصوص مناجات شعبانیه که امام عزیز در صحبت هایشان مطرح نموده بودند که مناجات شعبانیه یکی از دعاهائی است که همه معصومین می خوانند. از جمله دعاهائی که اکثر اوقات می خوانند، دعای کمیل، دعای سمات، دعای صباح حضرت امیر(ع) بود، این عزیز بزرگوار به نافله های نماز اهمیت خاصی می دادند و سعی می کردند که نافله ها را به جا بیاورند و نماز اول وقت را اقامه می کردند.
به روزه اهمیت زیاد می داد بخصوص دوشنبه و پنج شنبه. بیش تر اوقات چه در روزهای بلند تابستان چه زمستان مرتب روزه می گرفت و از روزه گرفتن ایشان هیچ کس(حتی همسر ایشان) مطلع نمی شد.
شهید بزرگوار زندگی ساده ای داشتند. یکی از دلائل مهم ساده زیستی این شهید عزیز فارغ بودن از مادیات بود. او در ساده ترین شرایط مراسم ازدواج را برگزار کرد و ساده ترین نوع زندگی را برای زیستن انتخاب نمود.
ایشان در سپاه مسئولیت رسیدگی به مسائل کلی گروهک ها را داشتند.او در صورتی که می شد گروهک ها را جمع می کرد و بسیار منطقی و عالی با آن ها مباحثه می نمود و این یکی از راه های بزرگ جذب توابین بود.
یکی از افرادی که جزء سران ایدئولوژیکی گروه فرقان بود می گفت: اگر صادق(بهروز) نبود من هرگز جذب انقلاب نم یشدم او با صعه صدر، ایمان قوی، فکر بالنده باعث شد که ما به اشتباه بزرگ (کج اندیشی خود) پی ببریم. شهید نورمحمدی یکی دیگر از توابین فرقان بود که بعد از برگشت از دوستان صمیمی این شهید بزرگوار شده بود و بعدا هم در جبهه های نبرد حق علیه باطل به درجه رفیع شهادت نائل گشت. نگاهی که شهید عزیز به تواب داشت نگاهی دوستانه، عمیق و سازنده بود. او به مبانی اسلام و حکومت اسلامی اعتقاد خالص و ایمانی راسخ داشت تابدان جا که خود را عاشقانه و عارفانه به پیشگاه پروردگار فدا نمودند و افرادی نیز تربیت کرد که جزء خدمت گزاران واقعی نظام می باشند. در مباحث اسلامی شیفته عزیز بزرگوار شهید والامقام بهشتی بود در بحث های اخلاقی ایشان شرکت می نمود و این که چطور در بحث به صورت اصولی و بنیادی برخورد نماید را از استاد بزرگ خود آموخته بود و یکی از بزرگ ترین راه های کسب موقعیت و جذب مخالفین و حتی معاندین به جمهوری اسلامی این روش اصولی بوده است.
یکی از مهمترین ویژگی شهید بابائی توجه به وظایف شرعی و خضوعشان در مقابل دستورات و تکالیف الهی است که این امر انسان را به حقیقت وجودی آدمی که عشق به کمال مطلق است رهنمون می کند. این شهید عزیز در انجام وظیفه بیم و هراس نداشت، از کسی نمی هراسید. هر چه به زمان شهادتشان نزدیک تر می شدند آرامش آن ها بیش تر بود و عشق به رفتن بالاتر می شد. در سخت ترین و پیچیده ترین شرایط رفتارش بسیار لذت بخش و عالی و آرامش بخش بود. در عملیات های بسیار سنگین و پیچیده با معانیدن سخت و استوار و پابرجا بودند.
او از اولین روزهای تشکیل سپاه در آن جا به عنوان سرباز گمنام حضور پیدا کرد. مسئولیت هایی که در سپاه به عهده ایشان بود عبارتند از: "عضو شورای اطلاعات سپاه پاسداران، مسئول رسیدگی به گروهک فرقان و منافقین در سالهای 60 و 61، مأموریتهایی در شهرهای کردستان، گنبد، بانه و سردشت، مسئول جنگ های شمال (جهت درگیری و دفع منافقین شرور)، مأموریت حضور در جبهه خصوصاً در عملیات آزادسازی خرمشهر و کردستان ."در سال 62 آخرین مسئولیت ایشان که منجر به شهادت این شهید شد، مسئول اطلاعات و عضو شورای فرماندهی منطقه 3 کشوری بود. منطقه 3 کشوری آن سال ها، استانهای کردستان، گیلان و مازندران بود. سرانجام در تاریخ هشتم خرداد ماه سال 1362 حین ماموریت در جاده تهران-چالوس به علت تصادف به فیض شهادت نائل گشت.
