شهید در سال 1342در یک خانواده متدینه و متعهد به اسلام در عطاآباد دهاقان دیده به جهان گشود و در شش سالگی از زادگاهش به دبستان رفت و تحصیل علم را شروع کرد، با موفقیت سال های ابتدایی را پشت سر گذاشت و در خلال آن در تحصیل علم، در کار کشاورزی یار و یاور پدر بود. پس از اتمام دوران ابتدائی برای ادامه تحصیل به مدرسه راهنمائی دهاقان رفت و در آنجا نیز با جدیت به تحصیل علم پرداخت.
پس از اتمام دوره ی راهنمایی علیرغم مشکلاتی که برای شهید وجود داشت تحصیل در دبیرستان را آغاز کرد. سال 1357 بود امت اسلامی فریادهای خشم خود را علیه نظام ستم شاهی سر داد و در این زمان شهید در کلاس سوم دبیرستان بود او نیز همگام با امت مسلمان در تظاهرات شرکت فعال داشت تا اینکه نهضت در بهمن ماه 1357 پیروز گشت، در این هنگام شهید عزیزمان در راه نشر و تبلیغ پیام انقلاب اش فعالیت زیادی کرد. با تشکیل سپاه پاسداران، ایشان با آن نهاد همکاری زیادی نمود و شب ها به حراست و نگهبانی از انقلاب پرداخت.
پس از دوران دبیرستان در دی ماه 1360 به مرکز تربیت معلم شهید رجائی اصفهان رفت و پس از طی این دوره خدمت صادقانه به آینده سازان انقلاب را شروع کرد.
پس از گذشت سال تحصیلی و ضمن تحصیل، در کنکور ورودی دانشگاه شرکت نمود و در زمینه ی الهیات و معارف اسلامی دانشگاه قبول گردید. پس از طی یک ترم تحصیلی این واقعیت را دریافت که روح بلندش با این دروس و مدرک اقناع نمی شود، لذا با شنیدن تأسیس دانشگاه علوم اسلامی رضوی در مشهد مسلم شد.
در این مرکز به تحصیل علوم اسلامی بپردازد و پس از قبولی و کنکور و طی مراحل مشغول تحصیل شد اما او چون مرد علم و جهاد بود، برای پاسخگویی به ندای امام امت به جبهه عزیمت نمود و در اطلاعات و عملیات لشکر 5 نصر مشغول خدمت شد و در عملیات والفجر 8 شرکت کرد و بعد از عملیات برای ادامه تحصیل به مشهد بازگشت، پس از گذشت مدتی مجدداً به جبهه اعزام شد و در عملیات کربلای 4 شرکت نمود پس از خاتمه عملیات از رفتن به مرخصی امتناع می کند و خود را برای عملیات کربلای 5 آماده می سازد.
لحظه موعود فرا می رسد و عملیات شروع می شود شور و شوق برون از وصف وی را و این لحظات از زبان عصر زمانش باید شنید. پس از شجاعت بسیار نبردی سخت که به گفته دوستانش در همه این مراحل بود سرانجام در طلوع فجر 21 دی ماه سال 1365 ندای حق را لبیک گفت و به دیدار معبود شتافت.
سعید، هنگام شهادتش 23 بهار از عمر پر برکتش می گذشت او فرزند بزرگ خانواده بود از آن ها که بیشتر عمرش به تحصیل مشغول بود بخصوص در سال های آخر کمتر در زادگاهش بود او همیشه متفکر بود، تقوای زیادی داشت خوش اخلاق بوده علاقه زیادی به بچه داشت به همه حتی کوچک تر از خود سلام می کرد.