شهید مصطفی در سال ۱۳۴۲ در شهرستان «دزفول» به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و دوره دبیرستان را در همان شهر به پایان رسانید و در سال ۵۹ موفق به اخذ دپیلم در رشته برق از هنرستان گردید. دوران شکوفایی زندگی شهید همزمان با دوران پیروزی انقلاب اسلامی بود، او هم، مانند دیگر همکلاسی های خود، در تظاهرات شرکت فعال داشت.
در اولین روز شروع جنگ و حمله نیروهای متجاوز عراقی به میهن اسلامی و شهر قهرمان پرور دزفول، فعالانه در گروه های خود جوش (بسیج) مقاومت مساجد شرکت کرد و تا پایان زندگی پر برکتش، لحظه ای از حمایت جبهه های جنگی فروگذار نکرد. در اکثر عملیات هایی که در منطقه خوزستان اجرا می شد، یا مستقیما شرکت داشت و یا به عنوان نیروهای پشتیبانی حضور پیدا می کرد. تا این که در عملیات سرنوشت ساز فتح المبین از ناحیه سینه و بازو مورد اصابت گلوله واقع شد. مصطفی، محل اصابت گلوله در بازویش را تجلی گاه بوسه حضرت امام بر بازوان توانمند رزمندگان می دانست.
شهید مصطفی دوران سربازی خود را در سپاه پاسداران سپری کرد و بعد از آن نیز همچنان به پشتیبانی رزمندگان اسلام و جبهه حق، ادامه داد.
در مهر ماه سال ۹۴ در «دانشگاه شهید باهنر کرمان» در «رشته ریاضی» پذیرفته شد و به ادامه تحصیل مشغول شد و این در حالی بود که دل او همچنان به یاد جبهه های نبرد حق علیه باطل می تپید.
در تعطیلات کوتاهی که پیش می آمد، حضور خود را برای هرگونه خدمت به جبهه ها اعلام می نمود، تا این که در بهمن سال 6۵ که برای گذرانیدن تعطیلات به دزفول آمده بود، در جریان عملیات «کربلای ۵» قرار گرفت و همگام با سپاهیان حضرت مهدی (عج) بار دیگر و برای آخرین بار، راهی جبهه های دفاع از شرف و ناموس امت اسلام گردید. در عملیات سرنوشت ساز کربلای ۵ بود که مصطفی بعد از 6 سال حضور فعال و مستمر در جبهه ها، به شهادت رسید و چهارشنبه شب 65/12/8 بعداز یک عمر مبارزه با نفس و کوبیدن در خانه معشوق، جواز ملاقات را دریافت نمود.