شهید رضا دادخواه در سال 1344 در تهران متولد شد. در سن 12 سالگی در بحبوحه انقلاب اسلامی با این که سن کمی داشت همیشه در راهپیمایی و تظاهرات شرکت می نمود و به پخش اعلامیه ها و نوشتن شعارها می پرداخت و بعد از انقلاب نیز ار طرفداران محکم و با اعتقاد انقلاب بود و در بحث ها و مجادلات سیاسی فعالانه شرکت می کرد و از امام و انقلاب دفاع می نمود و در بسیج محل فعالیت مستمر داشت. اکثر شب ها را در مسجد می گذراند و در همین اثناء از کمک به آن هایی که واقعا محتاج و درمانده بود دریغ نمی ورزید.

مهربانی و مردم داری بارزترین ویژگی شهید رضا دادخواه بود. او فردی محبوب و متین که با دیگران به خصوص اطرافیان به نرمی و ملایمت برخورد می کرد و بسیار با وقار بود و این چیزی بود که او را از دیگران متمایز می نمود. رابطه ای با محبت و عطوفت با تمام اعضای خانواده به خصوص پدر و مادر داشت. دلسوزی، عشق به امام و اسلام رعایت واجبات از دیگر ویژگی ها ی وی بود. تمام دوستان شهید اهل جبهه و مسجد و افرادی با اعتقادات قوی اسلامی بودند. چرا که او خود بسیار با ایمان بود و فرائض دینی اش هیچ گاه ترک نمی شد.

در دوران کودکی به علم و تحصیل علاقه فراوانی داشت و اگر فرصتی برایش پیش می آمد از آن نهایت استفاده را کرده و به مطالعه کتاب می پرداخت. پس از اخذ دیپلم متوسطه وارد دانشگاه شد و در رشته مکانیک مشغول تحصیل گردید. او که عاشق امام ^(ره) و انقلاب بود نمی توانست نظاره گر تجاوز دشمن به کیان اسلام باشد لذا از سن 16 سالگی شرکت در جبهه را آغاز نمود و در اکثر عملیات های مهم شرکت کرد. او به خاطر روح ایثار و از خودگذشتگی اش کمتر به مرخصی می آمد، سال های سخت جنگ از او انسانی وارسته ساخته بود اما تنها چیزی که او را راضی می کرد آرمان والایش یعنی شهادت بود. او پس از ماه ها مبارزه و دلیری های فراوان، در تاریخ سیزدهم اردیبهشت سال 1365 در فکه به آرزوی دیرینه اش یعنی شهادت رسید و خون خود را نثار نهال انقلاب کرد تا بالندگی آن را تضمین کند.