زندگی نامه
شهید عبدالله کمالی فرزند عباسعلی در سال ۱۳۴۵ در روستای جوشقان از توابع شهرستان جاجرم در خانواده ای متدین و پایبند به اسلام راستین دیده به جهان گشود. او اولین فرزند خانواده بود که مادربزرگش نام عبدالله را بر او نهاد. عبدالله از همان کودکی پسری آرام و تیزهوش بود. عبدالله پس از گذراندن دوران کودکی پای به عرصه علم و دانش نهاد. او دوران ابتدایی را در زادگاهش با موفقیت گذراند و بعد از آن دوران راهنمایی خود را در یکی از روستاهای همجوار سپری کرد و پس از آن برای ادامه تحصیل در مقطع دبیرستان به شهرستان بجنورد رفت و مدتی به همراه برادرش دور از خانه در آن شهر زندگی کرد.
او فردی صبور و مذهبی بود و در آداب معاشرت از قرآن و احادیث پیروی می کرد به همین خاطر برای پدر و مادرش احترام بسیاری قائل بود. همیشه از غیبت کردن پرهیز می نمود. عبدالله به مطالعه علاقه زیادی داشت، از جمله به مطالعه آثار مذهبی به خصوص آثار امام خمینی (ره) و رساله ایشان می پرداخت. همیشه سعی می کرد به همراه خواندن عمل هم بکند و گاهی اوقات مطالبی را که فرا می گرفت به دیگران آموزش می داد. عبدالله ارادت خاصی به ائمه اطهار داشت از جمله حضرت زهرا و حضرت زینب (س) و فداکاری های ایشان در واقعه کربلا.
همزمان با تحصیل در شهر، او فعالیت های فرهنگی خود را آغاز نمود و از همان جا وارد بسیج دانش آموزی و برای رفتن به جبهه ثبت نام نمود. دوران آموزشی خود را در بجنورد گذراند. او هر وقت که به جبهه اعزام می شد خانواده اش را مطلع نمی کرد ولی بعد از رفتن از طریق نامه آن ها را با خبر می ساخت. بلاخره در کنار رفتن به جبهه گواهی دیپلمش را هم گرفت.
قبل از رفتن به جبهه آخرین بار در امتحان ورودی دانشگاه شرکت کرد و بعد از آن به مناطق عملیاتی رفت. او در منطقه از ناحیه پا مجروح شد. در دوران نقاهت بود که از قبولی در دانشگاه تربیت معلم سبزوار مطلع شد و خانواده به همین خاطر خیلی خوشحال بودند و فکر می کردند که عبدالله دیگر به جبهه نخواهد رفت اما عبدالله در کنار تحصیلاتش بعد از مدتی تصمیم بر رفتن به جبهه گرفت و خانواده برای منصرف ساختن او ازدواجش را بهانه کردند اما عبدالله در تصمیمش جدی بود.
سرانجام عبدالله در تاریخ 1366/10/04 در منطقه کردستان جبهه ماووت بر اثر ریزش کوه بر روی سوله اش به لقاء الله پیوست. پس از تشییع پیکر، بنابر وصیتش او را در زادگاهش به خاک سپردند.