صمد در سال 1340 در روستاي صحرارود از توابع فسا در خانواده اي مؤمن به دنيا آمد. پدرش حاج احمد حيدري که به شغل کشاورزي اشتغال داشت و به دليل داشتن سواد و بينش قرآني و ادعيه و نيز اعتقاد و دلبستگي شديد به روحانيت اصيل و متعهد که در خانه ايشان رفت و آمد داشتند در حالات روحي اش تاثير فوق العاده اي گذاشت و پايش از اوان کودکي محافل و مساجد و سخنان وعظ و اندرز روحانيون کشيده شد. دوران تحصيل تا کلاس سوم راهنمايي در اين روستا گذراند و سپس در هنرستان روستايي فسا ثبت نام نمود و ديپلم کشاورزي را از هنرستان گرفت. صمد در هنرستان تحت تاثير دوستان مذهبي اش که مخفيانه به فعاليت هاي اسلامي مشغول بودند قرار گرفت و بعد از پيروزي انقلاب به عضويت انجمن اسلامي آن انتخاب گرديد. در اين زمان که مقارن با جلوس بني صدر ملعون و فعاليت گروه هاي ضد خلق بود صمد با الهام از رهنمودهاي امام و شهيد مظلوم دکتر بهشتي با آنان به مبارزه جدي پرداخت و يک آن آرام نمي نشست و بخاطر دفاع از روحانيت مظلوم و در خط امام چه تهمت ها که به جان خريد. بعد از اخذ مدرک ديپلم مدتي در کنار پدرش به کشاورزي مشغول بود و بخاطر علاقه زيادي که به پاسداري از انقلاب داشت در اواخر سال 1360 به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي که صمد آن را بيمارستان روح تعبير مي نمود گرديد و بعد از اعزام به آموزش و پايان آن به جبهه جنگ حق عليه باطل عازم شد که از اين تاريخ دوران خودسازي و عشق به خدا دوري پديدار شد. در طول اين دوران سرنوشت ساز صمد در عمليات هاي زيادي از قبيل شرکت در عمليات بيت المقدس و آزادي خونين شهر، عمليات رمضان در تيپ امام سجاد(ع) مرحله بعد در تيپ المهدي(عج) و مسئول گروهان و معاون گردان و نيز عضو اطلاعات و عمليات بود که در منطقه دهلران و چيلات چندين بار کيلومترها پشت سر دشمن نفوذ کرد و اطلاعات زيادي از سنگر فرمانده تيپ دشمن آورد. مرحله بعد وي به همراه دو تن از همرزمانش جهت دوره آموزش فرماندهي به تهران رفت و يک ماه در آن جا آموزش هاي لازم را فرا گرفت و با عزمي مصمم تر به جبهه بازگشت. او مصداق حديث شريف(المؤمن کيص)ب ود که حتي در جبهه نيز در شناسائي افراد نفوذي و منافقين نقش بسزائي داشت و خاطره اي از زبان خودش بيان مي نمود: شب ها که رزمندگان در جبهه مشغول خواندن دعا و به سوي خداوند متعال بودند صمد متوجه مي شود که فردي به صورت مشکوک از ساير رزمندگان جدا شده و مقداري از آن ها فاصله مي گيرد و بعد از گريه و زاري ساختگي به دروغ اظهار مي دارد که امام زمان(عج) را ملاقات نموده بعد از چند مورد صمد با زيرکي خاصي که داشت اين فرد را تعقيب مي کند و سپس او را به اطلاعات تیپ معرفي مي نمايد که پس از تحقيقات فراوان متوجه مي شوند که اين فرد عضو نفوذي و فعال منافقين در جبهه بوده است. صمد پس از بازگشت از جبهه مسئوليت سرپرستي زندان سپاه پاسداران انقلاب اسلامي فسا را به عهده گرفت. اخلاق و رفتار نيکويش با زندانيان تا حدي باعث ندامت آن ها مي گرديد و فعاليت شبانه روزيش توجه همگان را به خود جلب ساخت. در اين جا بود که با صبر و بردباري و سکوت خود تهمت هاي ناروا را خنثي مي نمود. اين اواخر که سخت مشغول فعاليت بود در زمينه ادامه تحصيل به گسترش اين فعاليت الهي اقدام و از آن جا که کشور محتاج به نيروهاي متخصص مکتبي بود در کنکور دانشگاه شرکت نمود و پس از موفقيت در اين امتحان به تحصيل در دانشکده کشاورزي تبريز همت گماشت تا بار ديگر به عنوان ماموريت از طرف سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در جبهه ديگر عليه آمريکا به فعاليت بپردازد. صمد در دانشگاه با تحمل رنج و مشکلات فراوان مدت چند ماهي تحصل نمود و بازگشت او به فسا مصادف با شهادت چند تن از ياران نزديک وي بود به طوري که شهادت دوستانش در او تاثير فراوان گذاشت و اظهار داشت که من ديگر جبهه جنگ را از رفتن به دانشگاه ترجيح مي دهم و جبهه خود بهترين دانشگاه انسان سازي است و اين قدر روي اين صحبت ها پافشاري نمود که هيچ کدام از اطرافيان و مسئولين نتوانستند مانع از رفتن او به جبهه شوند و نيز بعد از شهادت مجتبي(پسر عموي شهيد) در عمليات والفجر دو صمد ديگر قرار و آرام نداشت و پيوسته از شهيد و شهادت مي گفت و به ديگران توصيه مي نمود که درخت اسلامي عزيز بايد به وسيله اين خون ها آبياري شود. آخرين بار فرمانده گروهان در خط طلائيه بود(جزيره مجنون) که مدتي توانست با وجود آتش سنگين دشمن مقاومت نمايد سرانجام در شبانگاه 10/2/1363 که براي عملياتي از گروهان وي کمک خواسته بودند صمد گاهي خود و گاهي معاونش در عمليات شرکت مي نمود آن شب نيز معاون وي پيش قدم شده و به همراه يارانش به عمليات مي رود بعد از آن که صمد متوجه مي شود که ارتباط با معاونش قطع شده به همراه تني چند از ياران خود به کمک آنها مي شتابد. پس از طي مقداري راه چندين خمپاره دشمن بعثي به سوي آنها شليک مي شود که باعث مجروح شدن يکي از همرزمان او مي شود و صمد براي بستن زخم هاي وي فوراً اقدام مي کند و مشغول بستن زخم هاي آن مجروح بوده که شليک خمپاره اي ديگر سبب به شهادت رسيدن صمد و آن زخمي مي گردد. بعد از چند روز انتظار پيکر نازنين و غرقه به خون صمد عزيزمان روي دست امت حزب الله و فداکار روز 18/2/1363 با شکوه خارق العاده و با تاثير زياد دوستان و  آشنايان در جوار ديگر شهداي روستاي صحرارود به خاک سپرده مي شود.