سيد حسين شهيد در ماه شعبان به سال 1334 شمسي در خانواده اي مذهبي متولد و دوره تحصيلي را با موفقيت در شهر شيراز گذراند. در دوران تحصيلي خود عشق و علاقه به فرا گرفتن قرآن کريم و مسائل اسلامي داشت. رساله امام را از حفظ بود. در امانت داري و راستگوئي زبان زد عام بود. در سال 1354 به دانشگاه اصفهان قدم نهاد و به فعاليت سياسي اسلامي مشغول شد.
با ورود حسین به دانشگاه اصفهان بر دامنه مبارزات سیاسی اش افزوده شد و این بار با حضور در جمع خروشان جوانان پر شوری که فکری جز سرنگونی نظام طاغوت نداشتند، عزم خود را جزم کرد و به مبارزات خود وسعت بخشید. در اين مدت سراپا گوش به فرمان امام عزيز بود. در پخش و تکثير پيام هاي امام شرکت مي کرد و آنها را براي روشني ذهن مردم به دهات شهر کرد مي برد. چندين بار به دست ماموران ساواک افتاد و پس از رهائي به فعاليت خود در راه اسلام ادامه مي داد. در سال 1356 ازدواج کرد به زندگي ساده و دور از تجملات علاقه داشت. به زير دستان خصوصا کودکان علاقه خاصي داشت تا سرحد امکان از کمک مادي و معنوي درباره آنها دريغ نمي کرد. در شهريور 1357 وصيت نامه به خط خود نوشت و از اقارب و دوستان حلاليت طلبيد. ماه هاي محرم و صفر اکثراً روزه بود. به ورزش علاقه زيادي داشت اکثر اوقات خود را در خواندن روزنامه هاي داخلي و خارجي مي گذراند. در چند روز آخر زندگي اش گوئي چيزي از شهادت به او الهام شده بود و مي گفت: خدايا مي شود افتخار شهادت را به من ارزاني داري و در همان حال مي گفت: اگر من شهيد شدم کسي شهادت مرا تسليت نگويد. سرانجام در 22بهمن سال 1357 در جنگ بين حق و باطل بفرمان امام لبيک گفت و وارد ميدان شد و در طلوع آزادي بدست مزدوران شهرباني فارس رژيم طاغوتي پهلوي به فوز شهادت نائل آمد. جنگيد و به گل هاي باغ شهادت پيوست و در آتش گلوله شعله ور گشت و چشمه خون 22 بهمن1357 را طراوت تازه بخشيد.