شهيد حميد مرتجز فرزند عبدالرسول متولد 25 شهريور 1346 در يک خانواده نجيب متدين و فرهنگي پا به عرصه وجود گذاشت. دوران طفوليت را در دامن مادري پرهيزگار تربيت و تحت مراقبت و تعليم پدري فاضل و انديشمند طي نمود. در سال 1352 وارد دبستان سيد سلام الله کازرون گرديد و با برادر بزرگترش غلامرضا مرتجز همچون شمع و پروانه در بوستان علم و ادب پرورش يافتند. پدر ارجمندش نه تنها بعنوان وظيفه پدري بلکه به عنوان معلمي با انديشه هاي والاي تربيتي در پرورش و آموزش و تحکيم مباني مذهبي فرزندان خود همچون ديگر دانش آموزانش نهايت مراقبت و سعي لازم را به کار مي برد. علاوه بر پدر وجود ارزشمند عموي گراميش آقاي شکرالله مشفق (مرتجز ) معلم شايسته و نمونه شهر در اين خانواده معظم، کيفيت تربيت و تعليم حميد و غلامرضا را به نحو چشمگيري مضاعف نمود و به بهترين وجهي تکامل بخشيد. فضائل اخلاقي و کمالات انساني و تقواي اسلامي حميد پروانه هاي زيادي را به گرد شمع وجود او جمع نمود. تا اين که در بين نوجوانان و همسن و سالان و بخصوص هم کلاسان خود از طريق مشارکت فوتباليست برازنده مبدل شود. همچنين با شرکت در گروههاي علمي، ادبي، مذهبي، و درسي توانست سطح معلومات عمومي و کلاسيک خود را ارتقا دهد. حميد که همواره و از روزهايي که خود را شناخت شاهد بود که پدرش با وضع جسماني خاص، چگونه در تربيت و تعليم دانش آموزان خود در طي سال ها خدمات صادقانه و صميمانه در آموزش و پرورش کازرون نه تنها آني غافل نبوده است بلکه به مانند شمعي فروزان فکر و انديشه نوجوانان را منور مي کرد و بالاخره حميد دريافته بود که چگونه پدر عزيزش در شکوفايي استعداد دانش آموزان تحت تعليم خويش موثر بوده. او شاهد بود که چگونه دانش آموزاني که قبلاً زير نظر پدرش آموزش يافته اند و مدارج عالي را طي کرده و هم اکنون صاحب پست هايي حساس و موثر به حال اجتماع هستند. در ايام سال نزد پدر و عمويش مي آيند و زبان به تمجيد و تحسين و قدر شناسي از زحمات گذشته معلم شان مي گشايند و در لابه لاي سخنانشان پي مي برد که اين مردان سرافراز همان دانش آموزان چند سال قبل بوده اند اين است که شوق و رغبت و عشق به معلم شدن در او تقويت شد و با وجودي که مي توانست در رشته هاي ديگر موفق شود اما به دو دليل معلمي برايش يک هدف مقدس شده بود. يکي همان عشق و شوقي که در او پديد آمده بود و ديگري توجه به شرايط بدني پدر گرامي و عموي بزرگوارش بود جهت امداد و انجام کارهاي ضروري. لذا با ورود به مرکز تربيت معلم شهيد رجايي شيراز هم به هدف و مقصود خود نائل شده بود و هم مي توانست در ايام تعطيل خود را به پدر و عمويش برساند و پروانه وار مددکار ايشان باشد. خصلت حميده حميد و اخلاق اسلامي و رويه انساني و بذله گويي هاي مودبانه او آن چنان جذاب بود که مدتي که در مرکز تربيت معلم تحصيل مي کرد دوستان فراوان صميمي و با وفايي يافته بود. خوشحالي اش زماني بود که فردي از نگراني خارج کرده يا خدمتي به هم نوعش کرده باشند. از صفات برجسته حميد ايمان، عمل شاخص و صبر و اخلاص بود. او ضمن مدتي که در مرکز تربيت معلم شيراز به کسب فضائل اخلاقي و تحصيل علوم تربيتي اشتغال داشت هر هفته روزهاي تعطيل که به کازرون مي آمد پس از انجام سريع کارهاي خانواده و امداد به پدر و عمويش به ديدار دوستانش که در گروه هاي مقاومت مسجد بودند مي شتافت و حتي بسياري از اوقات به جاي برادرش غلامرضا نگهباني و انجام خدمات ديگر همت مي گماشت. به خصوص در آن هنگام که عمليات کربلاي چهار جريان داشت مرتباً سراغ دوستانش که در جبهه بودند مي گرفت و از چگونگي نبرد آنان پرسش مي نمود و بالاخره ديگر طاقت نياورد که از دوستانش که در گرما گرم رزمي بي امان بودند بي خبر بماند و دور باشد. او به خوبي درک مي کرد که ميهن دوست داشتني اش ايران سربلند و دين و آیینش اسلام عزيز به شدت نيازمند پايداري و پايمردي جوانانش در برابر استکبار جهاني و سرکوبي صدام است لذا شعله اي از عشق به اسلام و حب به وطن سراپاي وجودش را فرا گرفت تا جايي که همه هدف هاي تحصيلي و علائق خانوادگي را به يکباره کنار گذاشت و با عزمي راسخ و اراده اي خلال ناپذير راهي جبهه ها شد. و خود را در کوتاهترين زمان ممکن به خط اول جبهه جنگ حق عليه باطل رساند و بعنوان طلايه داران عمليات فاتحانه کربلاي پنج پا به پاي ديگر دوستانش با برافراشتن قد مردانگي و با ابراز رشادت و بروز غيرت چنان بر دشمن شوم تافتند. که به سرعت جبهه کفر را تار و مار و در هم کوبيده شد و بالاخره خون مطهر و سرخ حميد در سحرگاه 19 دي ماه 1365 خاک شلمچه را گلگون و راه را براي پيشروي رزمندگان اسلام هموار نمود و قلب رئوف و مهربانش را براي هميشه از حرکت باز ايستاد و به فيض عظما شهادت نائل شده باشد تا خون حميد و حميدها سيلابي بنيان کن شده و کاخ ظلم و ستم استکبار جهاني را ويران نمايد.