سيدحسن كريميان
نام پدر : سيداسكندر
دانشگاه : صنعتي شريف
مقطع تحصيلي : كارشناسي
رشته تحصيلي : مهندسي مكانيك
مكان تولد : تهران (تهران بزرگ)
تاريخ تولد : 1344
تاريخ شهادت : 1365/12/12
مكان شهادت : شلمچه
عمليات : كربلاي 5 - تكميلي

سیدحسن در سال ۱۳۴۴ پا به عرصه وجود گذاشت. او ریز جثه و لکن بسیار شاد، فعال، پر تحرک و باهوش بود. دوران راهنمایی را در مدرسه راهنمایی "جهان آرا" به مدیریت شهید "دانش" شروع و در دبیرستان مفید به ادامه تحصیل پرداخت و به نهایت کمال رسید. او همیشه جزء شاگردان ممتاز مدارس بود.‌ سال ۶۲ وارد دانشگاه صنعتی شریف (دانشکده مکانیک) گردید.

در مدت سه سال تمام که در آن دانشگاه تحصیل نمود ۱۰۴ واحد درسی را با نمرات خوب گذرانید‌ به علاوه 9 واحد درسی را که به مناسبت حضور در جبهه ها موفق به امتحان نشده بود، آمادگی امتحان داشت‌. معدل درسی او در آخرین ترم تحصیلی ۱۷.۳۰ بود. هنگام شهادت، واحدهای ترم بعدی و شروع سال چهارم تحصیلی را انتخاب کرده و ثبت نام نموده بود.

شهید سیدحسن از سال ۶۰ به فرا گرفتن معارف اسلامی و حوزوی پرداخت. قصد نهایی او ادامه تحصیلات علوم دینی بوده و در این زمینه با اشتیاق و اظهار علاقه و با توجه به توصیه پدر احساس وظیفه می کرد. کتب " جامع المقدمات، سیوطی، منطق کبری، حاشیه ملاعبدالله را در منطق، کتاب های مغنی باب اول و رابع، مختصر المعانی" را خوانده بود.

در آخرین ایام عمرش که دوران نقاهت را می گذرانید کتاب "معالم الدین ظهید ثانی" را تلمذ می کرد و حواشی زیبایی چه در مورد متن کتاب و چه از روحیات خودش در آن روزها که توانایی حضور در جبهه را نداشتند و بدان تاسف می خوردند را در حاشیه کتاب مذکور آورده که قسمتی از آن را در جزوه حاضر به یادگار نقل گردیده است.

از مدرسان او ‌در علوم حوزه آقای "آیت اللهی" در دبیرستان مفید، آقای "پنجه پور" در دبیرستان مطهری، آقای "گل افرار" و‌ آقای "مظاهری" بودند. حجة الاسلام آقای "شبیری" محبت مخصوصی به ایشان داشتند. با تعدادی از حوزه های قم و تهران مراوده و مطالعات مشترک داشتند و از کتاب ها و نوارهای کتاب های درسی مدارس مختلف و بیش تر از همه مدرسه شهید مطهری و حسینیه ارشاد و حوزه علمیه چیذر بهره می بردند.

او از سال ۱۳۶۱ در جبهه حضور پیدا کرد. کار جبهه و دانشگاه و‌ حوزه علمیه را توأما انجام می داد. در عملیات های حاج عمران، بدر، والفجر۸، کربلای ۳ و کربلای ۵ حضور داشت. در عملیات والفجر ۸ در اسفند ماه سال ۶۴ مجروح گردید. معالجه و نقاهت او ۴ ماه طول کشید. در شهریور سال ۶۵ از ناحیه پا مصدوم شد. دوره معالجه و نقاهت تا بهمن ماه سال ۶۵ به طول انجامید.

پس از آن با شعف تمام در ۲۷ بهمن ماه همراه یاران مدرسه و رزم به محل عملیات شتافت. در آن روزها یک بار در مقابل این سوال که جسماً خود را چگونه می بیند؟ پاسخ داد: کسانی با شرایط جسمی بدتر در جبهه حضور می یابند و این که با همین پا هم می توان آن جا که باید رفت، رفت!

او در شب 65/12/12 در عملیات تکمیلی کربلای ۵ با تمام توان در نبرد شرکت کرد و به فیض شهادت رسید‌ در همان عملیات ۶ تن دیگر از دوستان و راه و همرزم او، در فواصل زمانی نه چندان زیاد از همدیگر شهید شدند. تمام آن ها در میدان نبرد به زیارت معبود شتافتند لذا با همان لباس بسیجی بدون نیاز به غسل در کنار هم در بهشت زهرا دفن شدند.

او هرگز آرامش نداشت. وظایف زیادی را برای خود معین کرده بود که لحظه ای را برای تفریح باقی نمی گذاشت. با این که دائما متبسم و‌گشاده رو بود و با این که به علت ضعف چشم و دلیل جسمی از خدمت نظام معاف گردید ولیکن با ورزش ها و تمرین های بدنی همیشه آمادگی حضور در عملیات را جسماً حفظ می کرد.

او در هیچ موردی بطالت و سستی را جایز نمی دانست، زیرا با خبر بود که عمرش بسیار کوتاه است و بسیار وسیع زندگی می کرد و به قول خود توشه آخرت فراهم می نمود. او‌ دنیا را فقط به دید جمع آوری توشه آخرت و تکامل نفس می نگریست.

شهید سیدحسن، روی صفت بی ریایی و عدم تظاهر بسیار اصرار داشت، لذا بسیار خوددار بود و کوشش می نمود که کارهایش نمود ظاهری نداشته باشد و بالاخره بهترین حالات ایمان او وقتی بود که به جبهه اعزام می شد. گویی عید اوست، گویی فقط در جبهه از مسئولیت های جاری فارق می گردید و فرصت راز و ‌نیاز در وصل با خالق را به دست می آورد.


نام
نام خانوادگي
نشاني پست الكترونيكي
متن

هدف اصلي اين سايت اين است كه از اين ستارگان گمنام آسمان دانشگاه ها، الگوسازي كند؛ تا جايي كه فضاي كل دانشگاه را در بر بگيرد و ياد و خاطر آنان را جاودانه سازد.

فرهنگ جهاد و شهادت، فرهنگي است كه بدنه دانشجويي براي رسيدن به آرمان هاي بلند به آن نيازمند است. اين فرهنگ كه از آن به مديريت جهادي تعبير مي شود، كارهاي بزرگي را به انجام رسانده و فضاي آموزش عالي نيازمند چنين نگاهي است.

زنده نگه داشتن ياد دانشجويان شهيد كه اقدامات بزرگي انجام داده اند و الگوسازي از آنها مي تواند به جريان هاي دانشجويي كشور جهت دهي كند؛ زيرا هر يك از اين شهداي دانشجو در عرصه هاي مختلف با وجود سن و سال كم آدم هاي ويژه اي بودند و سرفصل اتفاقات خوبي شده اند، به همين دليل با برگزاري اين كنگره ها سعي داريم اين شهدا را معرفي و از آنها الگوسازي كنيم.
هدف اصلي اين كنگره اين است كه از اين ستارگان آسمان گمنام دانشگاه ها الگوسازي كند؛ بايد تلاش كنيم تا اين كنگره امسال فضاي كل دانشگاه را در بر بگيرد.
وزارت علوم،تحقيقات و فناوري با همكاري ساير نهادهاي مسئول در حوزه هاي دانشگاه و دفاع مقدس با دبيري سازمان بسيج دانشجويي، كنگره ملي شهداي دانشجو را در سه سطح كشوري، استاني و دانشگاهي برگزار مي نمايد، چندان به دنبال كارهاي نمايشي نيستيم و مي خواهيم اين اتفاق در كف دانشگاه ها بيفتد و بدنه دانشجويي را درگير كند. همچنين تصميم داريم برنامه اي طراحي كنيم تا طي آن جمعيت زيادي از بدنه دانشجويي يعني حدود ۵۰۰ هزار نفر تا يك ميليون نفر به ديدار خانواده هاي شهدا بروند.

با تحقيقاتي كه انجام شده است متوجه شده ايم بانك اطلاعاتي جامعي در مورد شهداي دانشجو در كشور وجود ندارد، از اين رو سعي كرديم اين بانك اطلاعاتي را ايجاد كنيم؛ تا امروز اطلاعات نزديك به ۴۵۰۰ نفر از شهداي دانشجو گردآوري شده است.

در اين كنگره ۳۲ عنوان كتاب تدوين و چاپ مي شود، استفاده از وصيت نامه شهدا، توليد فيلم مستند شهداي دانشجو، توليد موسيقي حماسي، توليد نرم افزار چند رسانه اي درباره دانشجوياني كه فرمانده اي دفاع مقدس را برعهده داشتند و طرح «هر شهيد دانشجو يك وبلاگ» از ديگر برنامه هاي اين كنگره است.