شهید محمد صرفی، فرزند عباس ،در فروردین ماه سال ۱۳۴۸ در تهران دیده به جهان گشود. پدرش انسانی شریف و زحمتکش بود و در بانک ملی، قسمت انتظامات کار می کرد و از این طریق چرخه ی زندگی را به حرکت در می آورد وامورات زندگی را می چرخاند.
محمد بعد از تولد به مدت دو سال در روستای صیدآباد از توابع دامغان زندگی می کرد در این مدت پدرش به خدمت سربازی رفته بود و او نزد مادر و مادربزرگش زندگی می کرد. وقتی سربازی پدرش تمام شد مجدداً به تهران بر گشتند و او در سن هفت سالگی وارد دبستان شد. بعد از اتمام دوره ی ابتدایی و راهنمایی،وارد مقطع دبیرستان شد و با موفقیت دیپلم خود را گرفت.او در دورا ن تحصیل همیشه از شاگردان ممتاز و برجسته بود و علاقه ی زیادی به درس داشت.
بعد از اخذ دیپلم در کلاس های قرآن و زبان شرکت کرد و همچنین در امتحان ورودی دانشگاه پذیرفته شد. در آن سال ها کشور مان لحظات سختی را پشت سر می گذاشت ارتش مزدور عراق در اقدامی وحشیانه به چندین منطقه ی کشورمان حمله کرد و شرایط بسیار بدی را برای هموطنانمان به وجود آورد. جوانان و مردان غیور کشورمان در پی این اوضاع نابسامان لباس رزم پوشیده و برای دفاع و پاسداری از ملت شریف و مظلوم ایران به سوی جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافتند.
شهید صرفی نیز چندین بار رهسپار میدان مبارزه شد تا به تکلیف شرعی خود در قبال کشورش جامه ی عمل پوشانده و دین خود را به هموطنانش ادا کند. او در دانشگاه علم و صنعت ، رشته ی مهندسی صنایع تحصیل می کرد و وقتی سال اولش به اتمام رسید باز هم راهی جبهه شدتا چون همیشه در صحنه حضور داشته باشد. و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۷/۰۵/۰۵ در منطقه ی اسلام آباد غرب،در عملیات مرصاد،از جام گوارای شهادت نوشیده و به جمع دیگر یاران سفرکرده اش در طول هشت سال دفاع مقدس پیوست. پیکر پاک او در روستای صیدآباد به خاک سپرده شد و در جایگاه ابدیش آرام گرفت.