شهید حسن غیاثی نوغانی در سال 1346 در مشهد بدنبا آمد. ضمن درس خواندن از اوایل انقلاب در تظاهرات شرکت می کرد و پس از آن در هیئت محترم حضرت رضا^(ع) متوسل به شهدای کربلا به اتفاق برادرش محمدحسین غیاثی که شب های جمعه و صبح دعای ندبه برگزار می گردید شرکت می کرد و در نماز جمعه و تشییع جنازه هم به طور دائم می رفت. او پس از اتمام تحصیلات موفق به اخذ دیپلم از هنرستان سیدجمال الدین اسدآبادی شد و مدت بیش از 2 ماه در استان خراسان در جهاد سازندگی به طور رایگان در روستاهای مشهد انجام وظیفه نمود و پس از آن با اجازه پدر به استان سیستان و بلوچستان که احتیاج مبرمی به جهادگر داشت و چون ایشان (شهید) رشته تحصیلی برق داشت به آن جا اعزام گردید و بیش از 3 ماه در ایرانشهر در روستاهای کویر و هوای گرم به خدمت مقدس جهادگری مشغول بود. ایام بیکاری که در مشهد بود کتب نهج البلاغه حضرت علی^(ع) و مفاتیح الجنان حاج شیخ عباس قمی و کتاب های شهید بزرگوار استاد مطهری را مطالعه و در دفترچه خاطرات خودش احکام الهی از قبیل واجبات، مستحبات، محرمات و جهاد در اسلام، را می نوشت. پس از آن که در دانشگاه فنی شهید چمران کرمان در رشته برق قبول شد نظر کرد که 3 ماه به جبهه برود و بعد از 3 ماه که مراجعت نمود، اظهار داشت امام رفتن به جبهه را واجب کفایی می دانند؛ مدت 4 ماه و نیم در لشگر ثارالله در گردان 408 به فرماندهی حمید رفیعی از کرمان داوطلبانه اعزام شد و پس از 4 ماه و نیم که از جبهه به کرمان مراجعت نمود از طرف دانشگاه اعلام می کنند که اشخاصی که مدت مدیدی در جبهه بوده اند می توانند به مدت 15 روز به دیدن پدر و مادرشان بروند، ولی حسن که عاشق جبهه بود مرخصی هم نیامد و مجددا به جبهه برگشت که در طی درگیری با متجاوزین صدامی در تاریخ 65/10/4 در ام الرصاص به درجه رفیع شهادت نائل شد.