حسین شوريده در سال1335 در قریه دلویی یکی از روستاهای شهرستان گناباد متولد گردید و درخانه محقر پدرش که با مختصرحقوق کارمندی دولت اداره می شد در همان روستا زندگی می کرد او به واسطه هوش سرشاری که داشت در سن4سالگی قبل از شروع تحصیل دوره ابتدایی شعرهای حافظ را از حفظ می خواند و درسن6سالگی درهمان محل به دبستان رفت و در همه ی کلاسها رتبه اول را کسب می کرد 7سالگی نماز را در مکتب یاد گرفت و پس از آن نیز مرتب نماز می خواند. چون درگناباد و شهرستان های اطراف هم رشته ریاضی نبود برای ادامه تحصیل راهی مشهد شد. در آنجا در دبیرستان خصوصی دانش وهنرثبت نام کرد از آن پس برای ورود به دانشگاه در سه رشته ی نفت-مهندسی دانشگاه شیراز و مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شرکت کرد و درهرسه رشته قبول شد و سپس رشته مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی آن زمان را انتخاب کرد و به تهران رفت سال های اول و دوم را درخوابگاه دانشجویی گذراند و سال های بعد را بارفقای خود اتاقی در منازل تهران اجاره کرد در تهران نیز اکثرا خرج تحصیل خود را خود به دست می آورد و با گرفتن تدریس خصوصی مخارجش را تهیه می کرد از کودکی فردی محجوب سر به زیر و مهربان بود. از خصوصیات بارز او مظلومیتش بود که زبانزد همه می باشد و از چهره اش کاملا پیدا بود هرگز عصبانی نمی شد در رابطه با برادران وخواهران کوچکتر از خودش نیز مهربان بود در برابر پدر و مادرش هرگز سربلند نکرد. در يك سفر به همراه چند تن از دوستانش به قم رفتند و در قم پس از خارج شدن از حرم حضرت معصومه توسط مأمورین رژیم شاه برای بار دوم دستگیر شد و شکنجه بسیاری گردید. درسن 22سالگی با همسری که او هم جز دانشجویان پیروخط امام در دانشگاه بود آشنا شد و ازدواج کرد و ثمره ی ازدواج ایشان یک فرزند به نام علی بود که در زمان شهادت فرزندش 20روزه بود. در اوايل پیروزی انقلاب با تشکیل کمیته به پاسداری از انقلاب شب و روز در حرکت و تلاش بود و پس از استقرار کمیته و نهادهای انقلاب به منظور کمک به مستضعفین و محرومان خدمت در جهاد سازندگی را انتخاب نمود.
در روز رفتنش آنقدر خوشحال بود که همسرش هرگز او را انقدرخوشحال ندیده بود، چندین باربه خانه آمد و دائم می خندید انگار که پرواز می کرد و به سوی معشوق می شتافت و از خوشحالی او نگران بود. ساعت 6بعدازظهر پنجشنبه 9اردیبهشت از زیر قرآن که مادرش آن را گرفته بود رد شد و رفت و روز یکشنبه خبر سلامتیش را از سوسنگرد اطلاع دادند و روز سه شنبه خبر شهادتش آمد و چهارشنبه نیز پیکر مطهرش و جمعه 17 اردیبهشت در روز تولد امیرمؤمنان با هزاران افسوس به خاک سپرده شد.
