زندگی شهیدان پر است از گفتنی های آموزنده و پند آموز که نمی توان آن را در برگ خلاصه کرد اما به طور کلی زندگی آن ها را می توان در مسیر حق و پیروی از قرآن و معصومین خلاصه کرد.
شهید علیرضا جنتی در تاریخ شهریور 1347 در شهر همدان چشم به جهان گشود. وی از همان اوان کودکی دارای فطرت حقیقت طلبی و خداجویی بود و هیچگاه خواندن نماز را حتی در نوجوانی ترک نمی کرد و آن را جزو واجب ترین کارهایش می دانست و علاوه بر شرکت در نمازهای جمعه و دعای کمیل، نماز شب را نیز از یاد نمی برد.
وی همیشه از راهنمایی های پدر و مادر و آشنایان و دبیرانش و مخصوصا از فرموده های چهارده معصوم استفاده می کرد و از آن ها برای میل به زندگی هر چه پر ثمرتر استفاده می کرد و همین دلیل از جهت درس و اخلاق نمونه بود و هیچ گاه موجب ناراحتی کسی نمی شد و همیشه با نرمی با افراد صحبت می کرد و هیچگاه از کمک به دیگران چه از نظر درسی و علمی و چه غیر درسی دریغ نمی نمود و همچنین دیدار از مجروحین و خانواده شهدا را جزء وظایف خود می دانست. در ابتدای ورود به دبیرستان به عضویت انجمن اسلامی دبیرستان ابن سینا در آمد و همیشه در فعالیت های این انجمن شرکت فعال داشت و سپس به فعالیت در اتحادیه انجمن های اسلامی مشغول شد. وی هر چند بیشتر اوقاتش را در انجمن مشغول فعالیت بود ولی این امر هیچگاه باعث لطمه زدن به درسش نمی شد و همیشه نیز در مسابقات درسی دارای رتبه های خوبی بود.
شهید علیرضا جنتی در تابستان 1365 دوره تکمیلی آموزش نظامی را در پادگان شهید لشکری پور به پایان رسانید و پس از اتمام این دوره نیز به فعالیت در آن مکان آموزشی ادامه داد. ولی به دلیل قبولی در کنکور سال تحصیلی 66-65 در رشته الکترونیک، رشته مورد علاقه اش با رتبه خوبی پذیرفته شد و در دانشگاه صنعتی اصفهان مشغول شد و هنوز چند ماهی در مقطع تحصیلی بود که از طرف دانشگاه برای شرکت در جبهه های نبر حق علیه باطل و همچنین برای دفاع از اسلام و حقانیت انقلاب اسلامی داوطلب شد و بعد از چند هفته که مشغول مصاف با دشمنان اسلام و انقلاب بود طی بمباران شیمیایی هواپیماهای دشمن در منطقه شلمچه مجروح و سپس در بیمارستان به شهادت رسید.