مصطفی در سال 1334 در خانواده نسبتا متوسطی به دنیا آمد و دوران تحصیلی ابتدایی را در دبستان ششم بهمن سابق به اتمام رساند و دوران متوسطه را در دبیرستان ابن سینا به پایان رساند و از خصوصیات اخلاقی ایشان این بود که وی فردی بود متواضع و علاقه زیادی به مطالعه کتاب داشت و این علاقه به خصوص در دوران دبیرستان به اوج خود رسید به خصوص کتاب های مذهبی و در این دوران بود که مسئولیت بزرگ خود را یعنی روشن کردن افراد خانواده را تقریبا شروع کرد و بعد از فارغ التحصیل شدن از دبیرستان وارد دانشگاه شیراز در رشته پزشکی شد و تقریبا به مدت یک ماه آن جا بود ولی جو حاکم بر دانشگاه طوری بود که افراد مذهبی نمی توانستند آن جا بمانند به دلیل همان وضع بد حاکم بر دانشگاه که کاملا غربی و زشت بود و به این دلیل از دانشگاه بیرون آمدند و سال بعد در دانشگاه تهران در رشته علوم و کامیپوتر قبول شدند و بلافاصله به دانشگاه تهران رفته و مبارزه واقعی را از آن جا شروع کردند و در تظاهرات دانشجویان شرکت می کرد و بدین وسیله نفرت خود را از رژیم منفور پهلوی ابراز می کرد و حتی به وسیله ساواک یک بار دستگیر شد ولی به علت نداشتن سابقه بد از لحاظ رژیم و این که اولین بار زندانی شدن ایشان است آزاد گردید و مبارزه و روشن شدن خود و دیگران را ادامه داد تا به سال چهارم دانشگاه رسید که اوایل انقلاب اسلامی شروع شد و تظاهرات به طور خونین آغاز گردید و در تابستان دانشگاه تعطیل شد و به همدان آمدند و شروع به فعالیت در همدان کردند که تقریبا تکثیر اعلامیه و نوارهای سخنرانی امام را که از تهران و قم می آوردند شروع کردند و حتی تشییع جنازه شهدای همدان به وسیله دوستان و همرزمان ایشان ترتیب داده می شد و برگزار می کردند تا این که تشییع جنازه سرباز شهید محسن مباشر کاشانی شد که استاندار ملعون همدان را به گلوله بسته بود و ایشان به وسیله ژاندرمری و شهربانی شهید شده بودند و این تشییع جنازه که 17 آذر ماه 1357 بود افراد شهربانی شروع به متفرق کردن مردم به وسیله گاز اشک آور کردند و به احتمال زیاد در این روز مصطفی را افراد شهربانی به وسیله باتوم برقی و گاز اشک آور مسموم کردند و ایشان به مدت 5 روز در بیمارستان امام خمینی به علت ضربه مغزی به حالت اقماع به سر می بردند که حتی قادر به صحبت کردن هم نبودند و بعد جهت معالجه به تهران انتقال یافتند و در بیمارستان شهرام که کاملا در دست افراد نظامی و ساواک بود به علت معالجه نکردن بیمار و وجود حکومت نظامی در شهر در همان شب شهید شدند و بعد جسد ایشان به همدان انتقال یافت و در روز 27 آذر ماه 1357 به وسیله مردم همدان تنی چند از دانشجویان تشییع شد.