شهيد مهدي اميني در سال 1345 در خانواده اي پاك و مقدس و متدين پا به عرصه هستي نهاد و محيط خانواده را به وجود خويش مزين ساخت. نور عشق از صورتش ساطع بود و در نگاهش مهر و محبت موج مي زد. با هوش و مؤمن بود. سربزير و آرام و كم توقع و يا شايد گفت بي توقع.
از همان اوايل انقلاب فعاليت مستمر و پي گيري داشت و حتي با اين كه به درس و تحصيل علاقه داشت به علت فعاليت هاي انقلابي آن هم به طور شديد كمي افت تحصيل پيدا كرد. در رشته اقتصاد دوره متوسطه را به پايان رسانيد و موفق به اخذ ديپلم شد. در كنكور سراسري در منطقه رتبه سوم را به دست آورد، ولي چون در دانشگاه امام صادق(ع) قبول شد آن جا را جهت ادامه تحصيل ترجيح داد. محيط علمي و اسلامي اين دانشگاه نقش مهمي در تكامل علمي و روحي مهدي داشت. هر چند كه زمينه هاي اين رشد و بلوغ را از قبل داشت. قبل از ورود به دانشگاه پيش برادر كبيري در بسيج مي رفت و با اصرار اجازه اعزام به جبهه مي خواست و در آخر نيز موفق شد و به جبهه رفت. هر چند كه سنش اقتضاي رفتن به جبهه را نمي داد.
بيش از 2/3 سال تحصيلي را در جبهه حضور داشت و وقتي از جبهه بر مي گشت به خلوتگه انس مي رفت و درها را به روي خويش مي بست و به راز و نياز مي پرداخت. عبادتش خارج از اندازه بود و در راز و نياز سر از پا نمي شناخت. وقتي پدر بزرگوارش يك بار فرمود: «مي ترسم اين گونه كه عبادت مي كني و خيلي بيش از حد است، در وسط راه بماني. ره چنان رو كه رهروان دانند، عبادتت براي هميشه باشد.» هيچ جوابي به ايشان نداده بود و و نگاه گرم و گيرايش را به دور و دورها انداخته بود. با اين كه بنيه ضعيفي داشت وقتي از دوستانش پرسيده مي شد در جبهه چكار مي كند؟ مي گفتند: «مهدي خط شكن است و از همه ما قوي تر. در جنگ چون شيري مي غرد و از هيچ چيز واهمه ندارد.»
يكي از دوستانش تعريف مي كرد: «از رزم شبانه برمي گشتيم. همگي خسته بوديم تا رسيديم به قرارگاه ، افتاديم و توان برخاستن نداشتيم ولي متوجه شديم كه مهدي مشغول وضو شده تا مرا ديد گفت: با من همپايي مي كني؟ گفتم براي چي؟ گفت: براي عبادت، گفتم: خسته ام و مي خواهم بخوابم، گفت: مگر اين شب ها مي خوابند، آن قدر خواهيم خوابيد كه....»
دوستانش نيز در دانشگاه تعريف مي كنند كه: «نماز خواندن ايشان در جمع آن همه بچه هاي خوب و مهربان و نمازخوان شاخص بود. نماز شبش ترك نمي شد. راه زيبايي را انتخاب كرد. راه افتخار و سرافرازي، راه عشق و راه رسيدن به معشوق.»
سرانجام ایشان در تاریخ 1365/10/19 در منطقه شلمچه به درجه ی رفیع شهادت نائل آمد.
