" خصوصيات اخلاقي شهيد "

شهيد رمضان صنايع پُركار، طبعاً انساني متين ، خداترس و مردم دار بود. با علاقه خاصي در محراب عشق با خدا راز و نياز مي كرد. وي معتقد بود كه دنيا سراي آزمايش است و بايد بسيار هوشيار بود تا ايمان مان دچار لغزش نشود. فروتني از چهره اش هويدا بود. دوست داشت به همه نيكي كند و از فقر اجتماعي و ناتواني افراد محروم جامعه رنج مي برد. وي اهل مطالعه و تحقيق بود و اصولاً كتابهاي استاد مطهري و علامه طباطبايي را در مورد تفسير قرآن با اشتياق مي خواند. در مورد مسائل اجتماعي، سياسي و عقيدتي آگاهي لازم داشت. در دوران وقوع انقلاب اسلامي ايران مطيع امام خميني بود و بقاي انقلاب را در سايه حضور روحانيت

مي دانست. وي، براي جوانان محلّة خود و اطرافيان، يك معلّمِ متخلّق به اخلاق اسلامي و يك نمونه و الگو بود كه حرف هايش نه تنها براي آنها بلكه براي تمام كساني كه او را مي شناختند، همچون چراغي پرفروغ در مسير حق و عدالت خواهي عمل مي كرد. طيّ هر فرصتي كه پيش مي آمد، در مسجد محلّ، كلاسهاي اصول عقايد و آموزش قرآن را تشكيل مي داد تا در همان شرايط نامطلوب و نابسامان جامعه، دين خدا و رسولش را به ديگران بشناساند.