راجی(احمد) اسدی، فرزند عبدالحسین در سال 1339 در شهر ناصریه عراق متولد شد. دوران کودکی و نوجوانی خود را در عراق سپری کرد و در سال 1357، در رشتهی پزشکی به دانشگاه عراق راه یافت اما به دلیل فعالیت سیاسی علیه حکومت بعث عراق در سال 1358 و در دومین سال ورودش به دانشگاه، حکم دستگیری در حق وی صادر شد. او در همان سال توانست از عراق به ایران مهاجرت کند.
ورود او به ایران مصادف شد با آغاز جنگهای داخلی ضدانقلاب و حزب کومله در کردستان و بعد از آن جنگ تحمیلی عراق علیه ایران. راجی تمام هشت سال دفاع مقدس را در جبهه سپری کرد و از دشتهای تفت دیدهی جنوب تا کوههای سر به فلک کشیدهی غرب مردانه جنگید.
او پس از پذیرفتن قطعنامهی 598 و اعلام پایان جنگ، به اطلاعات سپاه ملحق شد و در سال 1368 با همسرش ازدواج کرد. راجی در بیست و شش اسفند ماه سال 1369 در القرنه عراق به شهادت رسید و آنطور که میخواست و میدانست گمنام ماند.