شهید محمود احمدی در تاریخ 1345 در بخش بوئین میان دشت اصفهان پا به عرصه ی وجود گذاشت. دوران کودکی را در آغوش خانواده ای مذهبی و اسلام شناس سپری کرد و در سن 6 سالگی پا به مدرسه نهاد. دوران ابتدایی و متوسطه را با موفقیت کامل پشت سر گذاشت. او انسانی عاشق و علاقه مند به انقلاب و امام بود و در کنار نحصیل در فعالیت های اجتماعی از جمله به عنوان عضو انجمن اسلامی مدرسه و عضویت در بسیج شرکت فعال داشت. شهید احمدی جوانی مخلص و ایثارگر و اهل خدمت به خلق خدا بود و بیشتر به فکر آخرت بود. اهل راز و نیاز به درگاه خداوند متعال بود و همیشه شکرگزار و قدردان الطاف الهی نسبت به خودش بود. پس از اخذ مدرک دیپلم موفق به قبولی در دانشگاه تهران در سال تحصیلی 66-65 گردید و سپس در مقطع کاردانی به ادامه تحصیل پرداخت. او در کنار تحصیل همیشه به دانشگاه اصلی جبهه و جنگ سر می زد و قبل از شهادت 17 ماه سابقه حضور در جبهه را داشت. او بدنی پر از ترکش داشت که پدرش از او خواسته بود که دیگر به جبهه نرود و درسش را بخواند، او در جواب گفت: «پدر من درسم را می خوانم و جبهه را نیز ترک نمیکنم، شهادت و جانفشانی در راه اسلام و میهن را بهترین درس و تدریس است.» شهید گران قدر پس از اندکی تحصیل در دانشگاه مجددا برای آخرین بار عازم میدان نبرد گشت و سرانجام در تاریخ 5/12/65 در منطقه عملیاتی ام الرصاص وقتی سخت مشغول به هلاکت رساندن دشمنان بعثی بود در واپسین لحظات با چهره ای خندان به دیدار معشوق شتافت و به درجه رفیع شهادت رسید.