پاسدار و دانشجوی شهید محمد حسین گلابگیر فرزند حاج ابوالقاسم در سال 1340 در شهرضا در خانواده ای متدین و مذهبی و مقید و متعهد به دنیا آمد شهید در سال سوم دانشکده ادبیات اصفهان مشغول تحصیلی بود از خصوصیات بارز اخلاقی وی مخلص بودن در عبادات و شرکت در جبهه های نبرد است که حتی سعی می کرد جبهه رفتن او پنهانی باشد و کسی اطلاع نداشته باشد و معمولاً تا روزی که عازم می شد کسی نمی دانست وقتی رزمندگان که در هنگام اعزام در شهر و خیابان ها حرکت می کردند شهید گلابگیر از این که مبادا ذره ای ریا در انجام این فریضه داخل شود وقتی اتوبوس های اعزامی به خارج از شهر می رسید به آن ها ملحق می شد از نظر مذهبی مقید به انجام فرائض به خصوص نماز جمعه و جماعت بود وقتی بانگ اذان بلند می شد بی قرار بود تا به انجام نماز بپردازد و هیچ کاری را بر نماز ترجیح نمی داد به شرکت در جلسات دعا و مخصوصاً خواندن زیارت عاشورا و نماز شب او در جبهه ها از حالت خاص عرفانی برخوردار بود. اگر مشکلی برای خانواده و حتی دیگران پیش می آمد برای حل آن تا آن جا که می توانست اقدام می کرد از همان دوران طاغوت با نام امام خمینی و هدف آن مرجع عالی قدر آشنا بود و دقیقا یکی از افرادی که امام در سال 42 فرمودند یاران من در گهواره ها هستند این شهید عزیز می باشد موضع گیری وی همیشه بر اساس صحبت ها و اعلامیه های امام بود و هر جا بر خلاف خط امام صحبتی می شد از مواضع امام دفاع می کرد.

روحیه وی هنگام اعزام مانند عاشقی که به سوی معشوق خود می شتابد حتی در آخرین باری که به جبهه اعزام شد تنها یک امتحان باقی مانده بود که دانشگاه را رها کرد و علت آن را هم می گفت اگر این را امتحان را بدهم ممکن است از کاروان شهدا عقب بمانم و در برابر خداوند نمی توانم بهانه بیاورم در اکثر عملیات از فتح المبین تا کربلای پنج حضور داشت دعوت به صبر می کرد و گوئی یقین داشت که شهید می شود و می گفت راه رفتنی است و همه باید بروند پس چه بهتر که این راه را برای رضای خدا برویم و قبل از شهادت می گفت امیدوارم جنازه من به شهر برنگردد و در همان جائی که شهید می شوم دفن گردم و این آرزوی او هم به خاطر اخلاص بیش از حدی که داشت برآورده شد و در تاریخ 65/12/9مفقودالاثر گردید و جنازه اش پس از 11 سال دوری از وطن در 76/05/21به شهرضا حمل و در گلستان شهدای شهرضا به خاک سپرده شد.