محمد در سال 1337 در نجف آباد به دنیا آمد. دو ساله بود که پدرش را از دست داد و سرپرستی او به همراه دو برادر و سه خواهرش به عهده مادر مهربانش قرار گرفت و مادر نیز با تحمل رنج و مشقت زیاد همه را آبرومندانه بزرگ کرد.
به هرحال زندگی با همه فراز و نشیب هایش سپری شد، تا این که محمد به سن دبستان رسید. تا کلاس دوم دبستان در نجف آباد، و بعد از آن در آبادان ادامه تحصیل داد. در دوران دبیرستان به خاطر فقر مادی، همراه با کار، تحصیلات خود را به پایان رساند و پس از اخذ دیپلم، در کنکور سراسری پذیرفته شد و وارد سازمان انرژی اتمی گردید. پس از یک سال درس خواندن به دلیل بینشی که از مسائل داشت، مؤسسه را کاملا وابسته یافت و از آن جا بیرون آمد.
دوران سربازی اش هم زمان با اوج انقلاب اسلامی بود. پس از پایان خدمت سربازی در رشته فیزیک دانشگاه اصفهان پذیرفته شد، تا این که به خاطر ایجاد انقلاب فرهنگی، دانشگاه تعطیل شد و او نیز از دانشگاه به اداره آموزش و پرورش رفت و به عنوان دفتردار استخدام شد و از بدو تأسیس انجمن اسلامی فرهنگیان، به عضویت این انجمن در آمد. یک سال کار در علویجه باعث شد که او بیشتر متوجه محرومیت ها شود؛ به این دلیل عازم کردستان شد و به عنوان مربی امور تربیتی در سقز مشغول کار شد. پس از یک سال به نجف آباد بازگشت و دوباره عازم جبهه شد و در بخش فرهنگی بنیاد امور جنگ زدگان سپاه و جهاد به فعالیت پرداخت. شهید از نظر اخلاقی وارسته و بی آلایش، و از رهروان پاک و صدیق اسلام و مطیع ولایت و اولی الأمر و در خط رهبری انقلاب بود.
دوران سربازی شهید مصادف بود با اوج فعالیت های انقلابی؛ او دوران خدمتش رادر بروجرد می گذراند، که مصادف شد با آتش زدن سینما رکس و اعلام حکومت نظامی در اصفهان؛ شهید در این موارد موضع گیری و افشاگری داشت و بچه های پادگان را با سخنرانی هایش آگاه می کرد. دوستانش نقل می کنند: «یک شب موقع شام پیام امام را مبنی بر فرار از پادگان ها می شنود؛ شام را تمام نکرده، به همراه چند تن از دوستانش از پادگان فرار می کند، به تهران می رود و بعد از آن برای همراهی با دوستانش در راستای پیشبرد انقلاب، به نجف آباد می آید.»
شهید پورقوریان هنگامی که فرمان امام را مبنی بر هجوم به جبهه ها شنید، روح پرخروشش تحمل ماندن را برای او باقی نگذاشت. او عاشق خدا بود و به سوی معشوق هجرت نمود و به وصال رسید. وی در تاریخ 6/5/1361 در پاسگاه زید، در هنگام عملیات رمضان به مقام شهادت نایل گردید و پیکر پاک و مطهرش در «جنت الشهدا» نجف آباد به خاک سپرده شد.