احمد در آبان ماه سال 1337 در اصفهان متولد شد. دوران متوسطهاش را در دبیرستانهاى حافظ، ابونعیم و صائب اصفهان گذراند. در طى دوران تحصیل شاگردى موفق و ممتاز بود. در سال 56 به دانشگاه صنعتى اصفهان در رشته مهندسى برق راه یافت و این سر فصلى جدید درفعالیتهاى سیاسى مذهبىاش شد.
به دنبال پیروزى انقلاب اسلامى، با مشاهده عملکرد دولت موقت و شیوههاى اصلاحى به جاى روشهاى انقلابى خیلى زود از آن قطع امید کرد، امّا با توجه به اینکه دشمنان داخلى و خارجى با متوسل شدن به انواع حیله ها و مکرها از اشتباهات و ضعفهاى دولت موقت در جهت نابودى اهداف آتى انقلاب نو پاى اسلامى استفاده مىنمودند، بسیار هوشیارانه به انتقاد سازنده از عملکرد انقلابى و اسلامى آنها مىپرداخت.
با شروع جنگ تحمیلى هنوز مدت زیادى از تجاوز مزدوران بعثى به خاک میهن اسلامى نگذشته بود که راهى جبهه شد و در کنار برادران جهادگر به خدمت مشغول شد.
در آغاز چهارمین سالگرد پیروزى انقلاب اسلامى در تأیید بیعتش با رهبر و شهیدان گلگون کفن، مدتى را در جبهه بود و با شنیدن زمزمه آزاد سازىخونین شهر، جهت شرکت در عملیات بیت المقدس مجدداً عازم کربلاى خوزستان شد و به عنوان مسوول واحد مشترک مهندسى رزمى سپاه، جهاد وارتش در محور فارسیاب انتخاب گردید.
تلاش او در انجام وظیفه خطیرش على رغم بُعد وسیع کار نه تنها مشکلات را هموار مىساخت، بلکه دیگران را نیز در یارى رساندن به رزمندگان جبهه راسخ تر مىساخت، ایمان و اراده قوى او همراه با چهره همیشه خندانش خستگى شبانه روزى کار را از تن ها بدر مىآورد و "عامل" بودنش درکار به جاى تنها " آمر" بودن مشوق و محرکى بود براى برادران همکارش و جمیع این صفات بود که او را در مسئولیت جدیدش نیز محبوب قلوب ساخته بود.
بسیار با هوش بود. نوبت اولى که به جبهه نورد رفتند، با آنکه همه افراد از مهندسى جنگ و کارهاى عملیاتى - خاکى اطلاعات کمى داشتند، او خیلى سریع بر امور مسلط شد.
دادخواه از اولین نیروهایى بود که ابتکار فعالیتهاى مهندسى رزمى را بنیان نهاد و این تولدى بود براى واحد مهندسى رزمى جهاد که تا پایان دفاع مقدس به حدنهایى تکامل رسید و در شکل گردان عملیاتى آبى و خاکى به موفقیتهاى چشمگیرى دست یافت.
در صبحگاه شب اول عملیات روز هفدهم اردیبهشت61 در مرحله دوم بیت المقدس هنگامى که طلوع خورشید همه جا را نور باران مىکرد، روح او به دیار معشوق شتافت و به شهادت نایل شد.