شهيد محمد مهدى قدسى زاده در سال 1335 در شهرستان سيرجان چشم به جهان گشود. دوران تحصيل خود را در زادگاهشسپری نمود و همواره از شاگردان ممتاز به شمار می رفت. وى توجه ويژه اى به مسائل دينى داشت و از سنین 9 تا 10 سالگی بود که نماز خواندن و روزه گرفتن را شروع نمود و از سن 11 سالگی به بعد تمام روزه هایش را گرفت و در جلسات هفتگى مسجد صاحب الزمان شهرستان سيرجان شركت فعال داشت.
شهید محمد مهدی قبل از انقلاب در همه مراسم و تظاهرات از جمله اعتصاب غذای جوانان مسلمان سیرجان و نيز در كميته هاى انتظامات شركت داشت و چندين بار نيز مورد سوءظن و تهديد ساواك قرار گرفت.
او پس از پيروزى انقلاب به علت نيازى كه كشور به نيروى متخصص داشت به ادامه تحصيل پرداخت و در رشته مهندسى كشاورزى دانشگاه فردوسى مشهد پذيرفته شد اما همزمان با آغاز جنگ تحميلى در روز هشتم آذرماه 1359 تا روز شهادتش در جبهه هاى حق حضور داشت.
شهید محمد مهدیاز نظر اخلاقى بسيار دلسوز و مهربان بود و زمانی که در جبهه حضور داشت نیروهای تحت فرمانش به او عنوان یک برادر دلسوز که وجودش را وقف آنان نموده بود می نگریستند. به اين ترتيب او توانسته بود محيطى به وجود آورد كه در آن به جاى قوانين خشك نظامى روابطى برادرانه بر پايه « إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ» استوار باشد. وى به قدرى به حضرت ثامن الحجج (ع) عشق می ورزيد كه در زمان دانش آموختگى و جدايى موقت خطاب به امام بزرگوار چنين گفته بود: «اى امام رضا (ع)؛ من كه در دنيا بيش از 5 سال شايستگى همسايگی ات را نداشتم از خدا می خواهم مرا از همسايگىات در روز قيامت محروم نفرمايد». هميشه می گفت: «اگر يك روز امام خمينى فتواى جهاد بدهد، اولين كسى خواهم بود كه بدون پوشيدن كفش و پاى برهنه اجابت خواهم كرد» و به راستى به اين وعده خود وفا كرد.
سرانجام شهید محمد مهدی قدسی زاده در تاريخ دوم شهريور ماه سال 1360 بر اثر اصابت تركش خمپاره به دیدار معبود شتافت.