ناصر خلیلی فرزند زوج خیراله و شکوفه میرزایی در سال 1341 در روستای پاپایی شهرستان زنجان بدنیا آمد. پدرش بنا بود و به جز ناصر سه پسر و دو دختر داشت، وی از همان طفولیت در دامان خانواده با احکام و شریعت اسلامی آشنا گشت و هنوز چهار سال از عمرش را پشت سر نگذاشته بود که به اتفاق خانواده به شهر زنجان کوچ نمودند و در منطقه جاوید زنجان ساکن شدند ناصر سپس به مدرسه ابتدایی خاقانی رفت و پس از آن وارد مدرسه راهنمایی فره‌وشی شد وی مقطع متوسطه را در هنرستان فنی به اتمام رسانید و موفق به اخذ دیپلم در رشته راه و ساختمان گردید وی بعد از اتمام تحصیلات به حوزه نظام وظیفه گروهان ژاندارمری زنجان جهت اعزام به خدمت مقدس سربازی مراجعه و پس از دوندگیهای زیاد (بعلت از قلم افتادن نام ایشان در گروه مشمولین خدمت) به خدمت اعزام شد و در دوره آموزشی بعلت کج بودن انگشت دست راست که ناشی از سوختگی در دوران کودکی بود از خدمت سربازی معاف گردید. پس وی به فروشندگی لوازم خانگی پرداخت اما در سال 1361 بصورت حق التدریس در آموزش و پرورش استخدام و جهت خدمت به مناطق روستایی به قیدار اعزام گردید. ولی همیشه در این فکر بود که بتواند راه بهتری را جهت پیشبرد اهداف عالیه انتخاب کند ولی با پشتکار و جدیت توانست در سال 1363 در رشته کاردانی نقشه برداری دانشگاه تبریز پذیرفته شود و در کنار تحصیل عضو فعال انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تبریز بود. وی سرانجام از طریق انجمن اسلامی دانشجویان به ستاد پشتیبانی جنگ جهاد دانشگاهی اصفهان که مستقر در اهواز بود رفته و شروع به احداث راه یا کانال وپل کردند در عملیات والفجر 8 شرکت کرد و در آن عملیات مسئولیت ساخت پدافند رزمی رزمندگان را عهده‌دار شد و هنگامی که با موتورسیکلت مشغول سرکشی به امورات محوله و کار سایر رزمندگان اسلام بود بر اثر اصابت ترکش خمپاره به ناحیه پیشانی مجروح و در حین انتقال به بیمارستان شربت شهادت را در تاریخ 16/1/1365 نوشید.