شهید داریوش رضایی نژاد در بیست و نهم بهمن ماه سال 1356 در روستای قدح از توابع شهرستان آبدانان دیده به جهان گشود. خانواده ایشان دو سال بعد از تولد ایشان به شهرستان آبدانان نقل مکان نمودند. ایشان از همان دوران کودکی در سخن گفتن و دیگر اعمال ویژه آن سنین نبوغ خود را نشان داد وی به واسطه ی اینکه جثه ای ظریف تر و کمی ریزتر از هم سن و سالانش بود همراه با متولدین 1357وارد دوره ابتدایی شد و همیشه باهوش و توانایی خود معلم و دانش آموزان را تحت تاثیر قرار می داد. ایشان کلاس سوم ابتدایی طی تابستان گذراند و دیگر سال های دوره ابتدایی شاگرد اول و نماینده کلاس بود. در دوره راهنمایی مقطع دوم را نیز در تابستان گذراند. بنابراین پیش از هم کلاسی های خود و در سال 1373 دوره متوسطه را به پایان رسانید . او همچنین چندین بار در مسابقات علمی استان ایلام مقام اول را کسب کرد. وی در مهر ماه 1373 در رشته ی مهندسی برق الکترونیک در دانشگاه پذیرفته شد. ایشان با وجود پذیرش در بسیاری از رشته های مهندسی در دانشگاه های معتبر تهران، اصفهان، شیراز و ... بنابر انتخاب خود و این ایده که با انتخاب رشته بورسیه از تحمیل مخارج بر خانواده جلوگیری نماید وارد دانشگاه صنعتی مالک اشتر اصفهان شد. شهید والامقام داریوش رضایی نژاد با وجود نبوغ ذاتی در امور کارگاهی و آزمایشگاهی که از ویژگی های تمامی نوابغ مخترعان است در تحصیل و پذیرش و اجرای شرایط آکادمیک نیز بسیار منظم و کوشا بود. ایشان ضمن فراگیری و تجربه در استفاده از رایانه توانست در مدت 7 ترم کارشناسی مهندسی الکترونیک را با رتبه نخست به پایان برساند. وی به محض فارغ التحصیلی به عنوان پژوهشگر در مراکز تحقیقاتی مشغول به کار شد. در عرصه ی فعالیتش توانایی فراوانی داشت و نبوغ و تلاش خود را در مسیر خدمت به وطن خویش قرار داد. در همان نخستین سال شروع به کار در آزمون سال 1378 در دانشگاه مهندسی برق گرایش قدرت در دانشگاه دولتی ارومیه پذیرفته و مشغول به ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد شد.

شهید رضای نژآد در تیر ماه سال 1379 ازدواج کرد و صاحب یم فرزند دختر به اسم آرمیتا شد.

شهید رضایی نژاد در طول خدمت پر بار خود چندین مقاله در حوزه تخصصی خود نگاشت و بسیاری از طرح های تحقیقاتی را رهبری یا به عنوان همکار اجرا نمود. در پی همین فعالیت های علمی از دانشگاه های متعدد اروپایی جهت ادامه تحصیل و فعالیت پژوهشی از وی دعوت به عمل آمد. این دانشمند معتقد به نظام و میهن پرست به رغم همه ی این فرصت ها به واسطه ی عشق به این آب و خاک و روحیات خاص خود که همیشه او را نمونه یک ایرانی وطن پرست می دانست به همه ی آن ها نه گفت تا بالاخره به واسطه ی فعالیت های تحقیقاتی به عنوان همکار و یا مسئول اجرایی بسیاری از طرح های تحقیقاتی در دانشگاه های تهران، شهید بهشتی و خواجه نصیر الدین طوسی موفق به پذیرش در تمام مراحل آزمون دکتری در رشته ی برق در دانشگاه صنعتی خواجه نصیر شد اما متاسفانه موفق به پایان رساندن این مقطع تحصیلی نشد و در تاریخ 1390/5/1 توسط سرویس جاسوسی اسرائیل به شهادت رسید.