شهید سیدحسین عظیمی در اول مرداد سال 1341 در طالقان بدنیا آمد و زندگی پر مسئولیت خویش را آغاز نمود. دوران کودکی اش را پشت سر نهاد و دوران تحصیلات را آغاز کرد و خداوند برای افزون تر نمودن رسالتش هوش سرشاری را به وی عنایت فرموده بود. دوران تحصیلاتش مقارن بود با اوج انقلاب و او نیز همراه با امت حزب الله در تظاهرات بر علیه رژیم ستم شاهی شرکت می نمود.

یکی از خصوصیات اخلاقی شهید، خوش رفتاری و خوش برخوردی او با اهل خانواده، مردم و دوستان بود و به راستی که مصداق این روایت از امیرالمومنین^(ع) بود که "مومن خون و اندوهش در قلبش می باشد و خوشحالی اش در چهره اش"

شهید سیدحسین عظیمی مطالعات زیادی در زمینه ی مسائل اعتقادی به خصوص فلسفه داشت و نیمی از قرآن را حفظ بود در استدلال منطقی قوی و در نگارش دستی توانا و در سخنوری بیانی بلیغ داشت.

پس از اتمام تحصیلات و اخذ مدرک دیپلم به خدمت مقدس سربازی رفت و دوران خدمت را در پادگان جلدیان کردستان گذراند و در آن جا بیش تر روزها را روزه می گرفت و در قسمت سیاسی ایدئولوژیک پادگان فعالیت می نمود و در عملیات هایی چون حاج عمران شرکت جسته و بعد از اتمام دوران سربازی در قسمت های امور تربیتی و دبیری دینی مشغول خدمت شد تا این که در پاییز سال 1363 در دانشگاه علوم اسلامی رضوی با رتبه ی چهارم پذیرفته شد.

بعد از گذشت دو سال تحصیل در این دانشگاه به عنوان مبلغ رزمی در تاریخ 64/101/10 عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در آن جا نیز به گفته ی دوستانش هر شب به تفسیر قرآن می پرداخت و برای هم رزمان خویش سخن می گفت و در شب آخر عمر شریف خویش راجع به مرگ بحث می نمود. او از پیش علم به شهادت داشت. هرشب قبل از خواب سوره واقعه را قرائت می کرد و در میان شب از خواب برمی خواست و مشغول تهجد و نماز شب می شد و سرانجام شب 22 بهمن سال 64 فرا رسید و همگام با فریاد الله اکبر امت مسلمان در شهرها و روستاها، سپاهیان اسلام با رمز یازهرا، عملیات والفجر 8 را آغاز نمودند، وی نیز از پیشگامان و جلوداران راهیان نور بود کا ناگاه آماج گلوله های دشمن قرار گرفت و به لقاء الله یار شتافت.