دانشجوي شهيد احمد ابراهيميان در سال1347 در خانواده اي متوسط و مؤمن در شهر تسوج از توابع استان آذربايجان غربي ديده به جهان گشود. پس از سپري كردن دوران كودكي به اتفاق خانواده به شهرستان سلماس هجرت و تحصيلات ابتدايي را در دبستان فرهنگيان و راهنمايي در مدرسه طالقاني و مقطع متوسطه را در دبيرستان اميركبير در رشته رياضي فيزيك با موفقيت به پايان مي رساند. در حين تحصيل از اعضاي فعال انجمن اسلامي و بسيج دانش آموزي دبيرستان بوده كه در اثر شايستگي و لياقت در كنكور سراسري همان سال شركت و در رشته رياضي كاربردي دانشگاه علم و صنعت تهران قبول مي شود، پس از مدتي تحصيل در دانشگاه داوطلبانه به عنوان دانشجوي بسيجي عازم جبهه هاي حق عليه باطل گرديده و فعاليت هاي صادقانه اي را در بين رزمندگان در مناطق عملياتي از خود نشان مي دهد. ايشان به علت علاقه وافرش دوره هاي تاكتيكي و .... را با پشتكار زيادي و رشادت قابل تحسيني به پايان مي رساند و در دانشگاه جبهه نيز قبول شناخته مي شود.

با بينش سياسي خويش، آگاهانه در جنگ تحميلي گام بر مي دارد، نامبرده از هوش و ذكاوت درخور تحسيني برخوردار بود، از عشق و علاقه خاصي به انقلاب و امام راحل داشت و اعتقادي راسخ به ولايت فقيه و در تمامي امورات زندگي سياسي و عبادي خويش ولايي بودن را عملاً اثبات مي نمود. در انجام فرايض ديني بسيار جدي و كوشا بود و حضور در جبهه ها را وظيفه و تكليف شرعي مي دانست و هرگز لحظه اي از جبهه ها غافل نبود، مادر شهيد از دوران قبل از اعزام شهيد اين چنين نقل مي كند: روزي نبود كه احمد در بستر دراز بكشد ولي از رزمندگان حرفي نزد، هميشه مي گفت ما الان راحت نشسته ايم و خوابيده ايم در صورتي كه سربازان اسلام بر روي خاك ها و در زير رگبار مسلسل ها دراز كشيده اند و دلاورانه بر دشمن مي تازند و خستگي را نمي شناسند. به هيچ چيز فكر نمي كنند مگر پيروزي ميهن.

سرانجام اين شهيد بزرگوار در تاريخ 66/12/29 در درگيري با ارتش بعثي در منطقه عملياتي شلمچه و در حمله كربلاي5 به درجه رفيع شهادت نائل آمد.