Menu
صفحه اول
|
اخبار
|
جستجوي شهدا
|
توليدات كنگره
|
درباره ما
|
ارتباط با ما
|
عباس پورش همداني
نام پدر :
حاجي محمد
دانشگاه :
علامه طباطبايي تهران
مقطع تحصيلي :
كارشناسي
رشته تحصيلي :
اقتصاد
مكان تولد :
همدان (همدان)
تاريخ تولد :
1335/6/10
تاريخ شهادت :
1367/2/22
سمت :
فرمانده گردان الغدير جهادسازندگي
مكان شهادت :
سوسنگرد
عمليات :
پدافندي
زندگي نامه
خاطرات
وصيت نامه
آثار
نامه
اسناد شهيد
عكس
صوت و فيلم
خاطرات اطرافیان شهید عباس پورش همدانی
راوي :
اطرافيان شهيد
* حاج عباس الگوی مدیریت اسلامی
در نظام نو پای جهموری اسلامی ایران نیز مسئله مدیریت حساس تر و ظریف تر از نظام های دیگر بود، در اینجا مدیر وظیفه اش اداره امور به هر صورت و به نحو دلخواه خود نبود بلکه وظیفه و رسالت خطیری بر عهده او بود رسالتی در طول رسالت انبیاء و اولیاء الهی رسالت انسان سازی و هدایت انسان ها به سوی خدا با اعمال و رفتار و گفتار خود، و این نمونه مدیریت از مشکل ترین و حساس ترین مدیریت هاست، افراد معدودی می توانند به انجام آن توفیق یابند چون شرایط اولیه چنین مدیریتی پاکسازی درون وجود خود از رذایل و آلودگی ها و مبارزه بی امان با هوای نفسانی و پیروزی در جهاد اکبر است.
حاج عباس ما از نوادری بود که در این راه سخت و پر پیچ و خم موفق و سرافراز به سر منزل مقصود رسید و مدیری بود حاکم بر قلب ها بود که نه بر جسم ها، ما چه خصوصیاتی از او یک مدیر اسلامی ساخته بود مرور این خصوصیات راهنما و سرمشق خوبی است برای همه مدیران و مسئولان و دستاندرکاران نظام مقدس جمهوری اسلامی.
* تقوی و نظم در کارها:
حاج عباس با تمام وجود در زندگی خود سعی کرده بود که این سفارش و وصیت مولایش علی (ع) را که اساس مدیریت اسلامی است جامه عمل بپوشاند و واقعا در این راستا موفق شوده بود. او به تمام معنا یک پرهیزکار واقعی بود از تهمت، غیبت، سوءظن و .... به شدت دوری می کرد در کارهایش برنامه ریزی داشت و دفاتر کارش نشان می دهد که کارهای روزمره را به صورت منظم انجام می داده برای آینده برنامه ریزی می کرد و برنامه ریزی اش روی نظم و حساب و کتاب بود.
* تفکر و مشورت قبل از تصمیم گیری:
هیچ کاری را بدون فکر انجام نمی داد و برای انجام کارهایش دلیل و منطق داشت. نظرات دیگران را محترم می شمرد و در کارها با دیگران مشورت می کرد و آن ها را در تصمیم گیری ها مداخله می داد به طوری که اطرافیان از کار کردن کنار او لذت می بردند، و او با این کار زمینه را برای رشد و تعالی نیروهای ناشناخته و گمنام فراهم می کرد.
* توکل و امید:
قبل از انجام هر کاری به خدا توکل می کرد و در کوران حوادث و اتفاقات هیچ گاه ناامیدی و ضعف از خود نشان نمی داد. به خاطرم می آید در یکی از عملیات ها در غرب کشور او به عنوان فرمانده مهندسی رزمی یکی از محورهای عملیاتی انجام وظیفه می کرد در اثنای راه کار گره خورد به طوری که اکثر بچه ها درمانده و مایوس از ادامه کار شده بودند. یک مرتبه من دیدم حاج عباس نیست و بچه ها هر کدام در گوشه ای بلاتکلیف نشسته اند گوشه و کنار را نگاه کردم دیدم حاج عباس در زیر یک درخت تک و تنها قرآن در دست رو به قبله نشسته و برای ادامه کار با خدای خود راز و نیاز می کند و از او کمک و یاری می طلبد پس از چند لحظه ای آمد و بن بست حاکم را شکست و دستور ادامه کار داد کسانی که او را می شناختند می دانند که نا امیدی در نزد او معنا و مفهومی نداشت حتی در سخت ترین شرایط نا امید نمی شد.
* احترام به شخصیت دیگران:
با همکاران و زیر دستان به شدت با احترام برخورد می کرد از شوخی های بی مورد بسیار پرهیز می کرد شخصیت افراد را محترم می شمرد و به آن ها میدان می داد تا استعداد های نهفته خود را بروز بدهند همیشه به نقاط قوت افراد توجه بسیار بیشتری از نقاط ضعف آن ها توجه داشت و اگر نقطه ضعفی را هم مشاهده می کرد. ابدا در نزد دیگران که موجب شرمندگی فرد می شد ابراز نمی کرد ندانم کاری و اشتباهات و لغزش های افراد را تا حد ممکن با سعه صدر خود تحمل می کرد و هیچ گاه بر زبان جاری نمی ساخت و فقط در مواقعی که احساس می کرد اشتباهات و لغزش تکرار شده و موجب لطمه به کار خواهد شد در خفا به فرد تذکر می داد.
* تواضع و فروتنی:
تواضع و فروتنی و متناتش زبانرد خاص و عام بود با وجودی که فرمانده بود ولی اطرافیان او همیشه این احساس را داشتند که در کنار برادر بزرگ و محبوب خود قرار دارند و اوامرش را با عشق و علاقه انجام می دادند به زیردستان و برادران دیگر خدمت می کرد و خود را کوچک می شورد یادم می آید در منطقه شلمچه (عملیات کربلای 5)که بودیم یکی از کسانی که همیشه موقع غذا خوردن در تقسیم غذا کمک می کرد ایشان بود هر چه دیگران اصرار می کردند که بشینند بی فایده بود.
* انسان و آزاده:
به کارهایش اعتقاد قلبی داشت و بدین لحاظ دارای اراده بسیار قوی بود کارهایش فقط برای رضای خدا بود فلذا در انجام آن ها بسیار با اراده بود در انجام آن ها سستی و تعلل نمی ورزید همیشه سعی می کرد با اراده قوی به تکلیف خود عمل کند اگر اراده می کرد کاری انجام دهد دیگر خیال همه راحت لود که کار انجام شده است مثل بعضی ها از مشکلات و سختی های کار واهمه نداشت.
* رعایت دقیق ضوابط و عمل به گفته های خود:
به ضوابط و مقررات سخت معتقد و پای بند بود و از رابطه و رابطه بازی به شدت پرهیز می کرد آن چه را که می گفت و دیگران را بدن توصیه می کرد ابتدا خود عمل می کرد و با عمل خود سرمشق دیگران بود و این حدیث شریف را که می گوید مردم را با عمل خود به راه راست هدایت کنید دقیقا عمل می کرد " کُونُوا دُعَاةَ النَّاسِ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ "
* محبت بی شاعبه:
وجود او سرشار از عشق و محبت بود عشق به خدا و محبت به بندگان خدا انسان ها در مرتبه و مقامی که باشند تشنه یا سیر محبتند او با درایت و فراست تمام این تشنگی سیراب نشدنی انسان ها را با تمام وجودش دریافته بود. از نوشته های او چنین بر می آید که این محبت عمیق و زاید الوصف را در دوران طفولیت و نوجوانی از مادر بزرگوارش آموخته بوده است. خود می گوید که محبت مادرش نسبت به اقوام و آشنایان و همسایگان چنان بود که همه آن ها را شیفته و شیدای خود کرده بود و او درس محبت را در کلاس مادر مهربانش به خوبی فرا گرفته بود فلذا با این طرز تفکر که مدیر باید با زیردستان برخورد خشک و غیر دوستانه داشته باشد تا ابهتش حفظ شود به شدت مخالف بود در غم و شادی دیگران شریک بود مشکلات و ناراحتی دیگران را مشکلات و ناراحتی خود می دانست و از به کار بردن این کلمه که متاسفانه زبانزد بعضی از مسئولین شده که می گویند این مشکل شماست و مشکل ما نیست به شدت پرهیز می کرد برای درد و رنج دیگران غصه می خورد و تا آنجایی که از دستش ساخته بود برای بر طرف کردن درد و رنج و مشکلات برادران خود اقدام می کرد و این مسئله بسیار، بسیار مهم در مدیریت است.
نام
نام خانوادگي
نشاني پست الكترونيكي
متن
27 ارديبهشت 1403 / 8 ذيالقعده 1445 / 2024-May-16
شهدای امروز
پوريا خوشنام
اكبر نعمتي
خسرو اكبرلو
احمد فرزام
عبدالرسول اسماعيلي
برگزیده ها
امير حسين پور
مشاهده اطلاعات شهید
پوريا خوشنام
مشاهده اطلاعات شهید
غلامرضا بامدي
مشاهده اطلاعات شهید
فرماندهان شهید دانشجو
ناصر فولادي
غلامحسين بسطامي
مسعود آخوندي
عليرضا عاصمي
غلامعلي پيچك
سيداحمد رحيمي
عليرضا موحد دانش
عباس محمدوراميني
سيدمحمدحسين علم الهدي
علي هاشمي مويلحه
محمود شهبازي
محسن وزوايي
غلامحسين (حسن) افشردي(باقري)
جاويدالاثر احمد متوسليان
Scroll