*ابراهیم انسانی بسیار خوشاخلاق و مهربان بود. او در بین دوستانش، محور بود. همیشه هر جا که قدم میگذاشت از کوچک و بزرگ دور او جمع میشدند. در خانواده هم به کارهای خانواده رسیدگی میکرد. خواهرش میگوید اوایل انقلاب محلهمان، آب لولهکشی نداشت. ابراهیم همیشه با گالن برای منزل، آب میآورد و همیشه به کمبودهای خانه توجه داشت. گذشت بیش از30 سال از شهادتش، باعث فراموشی او نشده، چون همه به خاطر خوبیهایش از او به نیکی یاد میکنند.
*در عملیات تروریستی منافقین در هفتم تیر 1360 که با انفجارِ دفتر حزب جمهوری اسلامی، باعث شهادت هفتاد و دو نفر از اعضای حزب، از جمله آیتالله بهشتی شد، تألم شدیدی در روح ابراهیم به وجود آورد. او آن روزها در تهران بود و برای جستجو و بیرون کشیدن پیکر شهدا در محل حادثه حضور داشت. ابراهیم بهایی را که انقلاب اسلامی برای قوام گرفتنش میپرداخت، در تکههای بدن شهدا میدید و برای ادامه راه مصمم میشد.
*در عملیات رمضان، تابستان سال 1361، پسر عمویش حیدر خسروآبادی شهید شد. ابراهیم مسئولیت برنامه و کارهای تشییع و تدفین و برپایی دعای کمیل بر سر مزار شهید را به عهده گرفته بود. با اخلاق حسنهاش، جاذبه ی زیادی داشت. با جان و دل برای شهدا کار میکرد. هنوز خاطره آن روزها در ذهن افراد، ماندگار است.
*ابراهیم، امدادگر گردان مالک اشتر بود و در داروخانه ی لشکر فعال بود اما تسلط او به زبان عربی، در کنار شجاعتش، باعث شد تا وارد جمع نیروهای شناسایی شود و قبل از عملیات، جلوتر از خط مقدم مشغول فعالیت شود.
*در مسابقات حفظ و قرائت قرآن کریم دانشگاه و جبهه، امتیازات بالایی را کسب میکرد. مرحوم فخرالدین حجازی، از سخنرانان معروف آن روزها، در مراسم بزرگداشت شهدا از شهید ابراهیم خسروآبادی نام برد و گفت که هم شاهد غسل شهادت ابراهیم خسروآبادی بودم و هم شاهد شهادتش.
15 ارديبهشت 1403 / 25 شوال 1445 / 2024-May-04