معرفي شهداي شاخص بسيج دانشجويي سال 1394

تاريخ : 1394/04/01

به گزارش ستاد خبري كنگره ملي شهداي دانشجو شهداي شاخص سال ۹۴ سازمان بسيج دانشجويي معرفي شدند.اين شهدا "محسن حاجي بابا" رتبه 4 پزشكي كنكور سال 1358 و "شهيده طيبه زماني" دانشجوي رشته شيمي دانشگاه فردوسي مشهد مي باشند.

"معرفی شهدای شاخص سال 94 بسیج دانشجویی"

به گزارش ستاد خبری کنگره ملی شهدای دانشجو شهدای شاخص سال ۹۴ سازمان بسیج دانشجویی معرفی شدند.این شهدا "محسن حاجی بابا" رتبه 4 پزشکی کنکور سال 1358 و "شهیده طیبه زمانی" دانشجوی رشته شیمی دانشگاه فردوسی مشهد می باشند.

خلاصه ای از زندگی نامه دو شهید:

شهید محسن حاجی بابا-رتبه چهار پزشکی

محسن حاجی بابا روز 16 بهمن 1336 در شرق تهران ، در خانوادهاي مذهبي ودوستدار اهل بيت عصمت و طهارت )ع) متولد شد . از همان كودكي ، الفباي تقوا را در خانوادة خدا جويش آموخت . وي در سن 7 سالگي قدم در راه مدرسه و تحصيل گذاشت .محسن از همان بدو ورود به مدرسه هوش استعداد خود را با كسب نمره هاي عالي نشان مي دهد.پيش از شروع تكليف ، با عشق و علاقة تمام ، نسبت به انجام فرائض ديني اهتمام مي ورزد . در اين راه چنان پيش مي رود كه در ميان همسالان به تقوا و تقيد ممتاز مي گردد . او همزمان با تحصيل ، در جلسات مذهبي و محافل قرآن شركت مي جويد و عضو فعال و جدي مسجد قدس بود.از آنجا كه او در دروة نوجواني اهل مسجد بود ، از شروع نخستين جرقه هاي انقلاب اسلامي ، وارد مسائل سياسي مي شود .در توزيع اعلاميه هاي حضرت امام (ره ) نقش فعال ايفا مي كند و در راهپيماييها و تظاهرات ، همراه و همگام با مردم شركت مي جويد . در روزهاي پيروزي انقلاب اسلامي ، محسن جزو اولين نفرات بود كه در خلع سلاح مراكز نظامي و انتظامي محل خود وارد عمل مي شود و اسلحه را از كلانتريها به مسجد مي آورد. محسندر سال ۵۸ در میان ۴۰۰ نفر داوطلب پزشکی نفر چهارم شد،اما بعد از قبولی پیش پدرش رفت و گفت: پدرجان من می‌خواهم پاسدار شوم. پزشکی را هم دوست دارم اما می‌خواهم پاسدار سپاه پاسداران شوم . محسن جزو دانشجویان پیرو خط امام هم بود و بعد اینکه از لانه جاسوسی آمد به سمت پادگان امام حسین(ع) رفت و در آنجا نیز با لباس سبز به جمع عاشوراییان سپاه پیوست.حاجي بابا در جنگ تحميلي نيز مردانه وارد مي شود و به خاطر هوش سرشار و استعداد نظامي كه داشت ، در مسير رشد مي افتد و لياقت و كفايت و توانمنديهاي نظامي خود را در عمليات گوناگون به نمايش مي گذارد .او در لشگر 27 محمد رسول الله (ص) مسئووليت هاي مختلف را تقبل و باشايستگي تمام انجام وظيفه مي كند و از عهدة امور سر بلند بر مي آيد. حاجي بابا در عمليات " بيت المقدس" ، حماسه مي آفريند و جوهرة انقلابي خود را نشان مي دهد . در فتح ارتفاعات "بازي دراز" كاري مي كند كارستان و اوج ايثار ، فداكاري و شهامت را به نمايش مي گذارد . سرانجام در22 اردیبهشت سال 1361 هنگامی که شهید حاجی بابا ، با جیپ روی جاده های سرپل ذهاب به سمت ِازگِله میرفتند از آنجاییکه ارتفاعات بَمو که مشرف به جاده بوده دست نیروهای عراقی بوده، جیپ وی را مورد هدف قرار میدهند و آتش میگیرد و او به همراه شهیدان بیابانی و شوندی به شهادت میرسند. وقتی میخواستند پیکرشهید حاج بابایی را به عقب بفرستند قسمتی از بدن او و همراهانش در ماشین باقی میماند که موقع انتقال ماشین آن را پیدا میکنند و دیگر به عقب نمی‌فرستند و آن تکه ها را در محل شهادت که روستای مشکنار در نزدیکی منطقه بازی دراز است دفن می کنند.مردم آن منطقه ارادت خاصی به این شهید دارند.

شهیده طیبه سادات زمانی موسوی دانشجوی شیمی دانشگاه فردوسی مشهد

او در سال 1334 در خانواده ای کم درآمد و روحانی در روستای گودین کنگاور دیده بدنیا گشود او در سنین کودکی قرآن را در مکتب خانه آموخت . استعداد سرشار او موجب شد که دوران ابتدایی و متوسطه را با درجه ممتاز پشت سر گذارد ، شهیده علاقه فراوانی به مطالعه داشت و در کنار کتابهای درسی کتابهای دیگری را نیز مطالعه می نمود ، او در دبیرستان منادی حجاب بود و در راه دفاع از ارزشهای اسلامی بسیار تلاش می کرد . طیبه السادات در نمازهایش بسیار با اخلاص بود و مدتها با معبودش راز و نیاز می کرد و هیچگاه نمازش را بدون خواندن دعا به پایان نمی برد . او از اخلاق اسلامی برخوردار بود و بسیار متواضع و مهربان بود ، در کنار فعالیتهای مذهبی و درسی ، کارهای هنری هم انجام می داد . در هنرهای مختلفی از قبیل « قالیبافی ، خیاطی ، گلدوزی ، بافندگی ، عکاسی و امدادگری » مهارت داشت . طیبه بعد از اینکه دوران تحصیل را با موفقیت گذراند ، در رشته شیمی دانشگاه فردوسی مشهد پذیرفته شد . او در دانشگاه به فعالیت های مذهبی ، سیاسی خود ادامه داد. در حادثه زلزله طبس در گروه امداد امام به همراه دیگر دانشجویان به طبس رفت و با تمام توانش بمدت یکماه مشغول خدمت به یتیمان و بی سرپرستان شد . چهره مهربانش در طبس حکم فرشته را بخود گرفته بود ، او عکاس ماهری بود و عکسهایی که از طبس گرفته بود بیانگر محرومیت و فشار طبقه مستضعف است و طغیانی است علیه رژیم منفور پهلوی .زمانیکه کماندوهای رژیم به حریم بیمارستان اطفال مشهد حمله نمودند او به یاری اطفال بی پناه پرداخت . روز 26 دیماه 56 که روز آزادی زن اعلام شده بود به همراه دیگر دانشجویان پیرو خط امام به تظاهرات پرداخت و از حجاب این ارزش الهی حمایت کرد . در نتیجه رژیم شاه آنان را دستگیر نمود که بلافاصله با پیام آیت ا... شیرازی آزاد شدند . او هر بار که از مشهد به وطن باز می گشت با کوله باری از پیام و رسالت خون شهدا می آمد . اعلامیه های امام از مهمترین سوغاتیهای او بود . در آخرین بار نیز تعداد زیادی از عکسهای شهدا خونین مشهد و زلزله زدگان طبس را به ارمغان آورده بود تا در معرض دید همگان بگذارد ، تقدیر چنین بود که عکس خود او به عنوان آغازگر بر سر در نمایشگاه نصب شود ، او همچنان عمه اش زینب سلام الله علیها صبور و مقاوم و همچون مادرش زهرا سلام الله علیها پهلو شکسته از دنیا رفت . روز 17 دیماه سال 1357 در صلاه و الله اکبر گویان به درجه رفیع شهادت نائل آمد . در تشییع جنازه اش هزاران نفر بر سینه می زدند ، مجله جوانان آن روز با تیتر درشت نوشت « روستائیان بر مزار طیبه زمانی پاس (نگهبانی ) می دادند چون می ترسیدند مزدوران جنازه اش را بسرقت ببرند »