در هشتمین روز از بهار سال 1342 در روستای «قره قشلاقی» از توابع شهرستان «کوثر» در خانواده­ای محروم و کشاورز دیده به جهان گشود. او سومین فرزند از یک خانواده هشت نفری محسوب می­شد.

پدرش «عبّاس­قلی» مردی با ایمان و معتقد بود که به کار کشاورزی در روستا مشغول بود و خانم «آقانسا» مادرش، بانویی ساده­دل و پاک‌دامن بود که با خون دل، فرزندان صالح و پاک نیّت پرورش داده و تربیت می‌کرد. برادر شهید، چنین تصویری از شرایط آن روز خانواده ترسیم می‌کند:

«نیّت­علی درست در ماه رمضان به دنیا آمد. پدرم به احترام این ماه مبارک، اسم او را نیّت­علی نهاد. درآن دوران وضعیّت اقصادی خانواده بسیار نامساعد بود. ما زمین کشاورزی بسیار کمی داشتیم و امکانات کشاورزی هم نداشتیم. در کل، پدرم با کار کشاورزی، درآمد اندکی به دست مي‌‌آورد.»

نیّت­علی، دوران کودکی­اش را در کوچه­باغ­های روستا و یا در دامن سرسبز صحرا، با هم­سن و سالانش سپری نمود؛ درحالی که در همین دوران، در نزد پدربزرگش که روحانی و عالم روستا بود، به تعلیم و یادگیری قرآن­کریم مي‌پرداخت و به این ترتیب از همان دوران کودکی و پیش از تحصیلات رسمی، روح پاکش با انوار قرآن آشنا مي‌شد.

نیّت­علی با چنین پیش زمینه­ای از تعلیم و آموزش، در سن شش سالگی، یعنی در سال 1348 برای تحصیل در مقطع ابتدایی، در مدرسه‌ي «نظام الملک» روستای زادگاهش ثبت نام نمود، در حالی که همزمان با تحصیل، مانند دیگر برادرانش، از کار در زمین های کشاورزی و کمک به پدرش نیز غفلت نمی­نمود و بر اثر همین کمک و همیاری­ها بود که کم‌کم وضعیّت اقتصادی خانواده بهبود می­یافت و شرایط زندگی بهتر می­شد.

نیّت­علی بعد از اتمام تحصیلات ابتدایی در روستا، در سال 1353 برای ادامه ی تحصیل در مقطع راهنمایی به شهر کوثر رفت و توانست در سال 1356 این مقطع را نیز با موفّقیّت به پایان برساند و برای ادامه تحصیل در مقطع متوسّطه، در مهرماهِ همان سال، در دبیرستان «بوعلی سینا»ی شهر کوثر و در رشته­ی علوم انسانی ثبت نام نموده و مشغول به تحصیل گردد.

در این دوران که با مبارزات انقلابی مردم ایران مصادف شده بود، وی در جریان انقلاب اسلامی، از دانش­آموزان انقلابی شهر محسوب می­شد که در عموم تظاهرات و راهپیمایی­ها و مراسم مذهبی و انقلابی، حضوری فعّال و چشمگیر داشت.

نیّت­علی با تلاش و پشتکار، همزمان در دو عرصه­ی کار و تحصیل فعّالیّت می­نمود و با همّت و تلاش بسیار، در هر دو عرصه نیز موفق بود و سرانجام در سال 1361 در رشته علوم انسانی دیپلمش را گرفت و در سال 1363، با قبولی در آزمون سراسری، در مرکز تربیت معلّم شهید بهشتی تبریز پذیرفته شد و در رشته «امور پرورشی» در این دانشکده مشغول تحصیل گردید. او در تاریخ 1364/11/23 در حین تحصیل در دانشگاه، با خواهر یکی از دوستانِ برادرش که بانویی مؤمن و عفیف بود، طیّ مراسم ساده­ای ازدواج نمود و بعد از ازدواج در خانه­ی پدری ساکن شد.

نیّت­علی با وجود این که در دانشکده­ی تربیت معلّم تحصیل می­کرد و مشغول درس و تحصیل بود، امّا اتّفاقات و اخبار جنگ، آرام و قرارش را گرفته بود و احساس وظیفه برای شرکت در دفاع مقدّس، لحظه­ای او را آرام نمی­گذاشت. برای همین، در تابستان سال 1365 دوره­ی آموزش نظامی را پشت سر نهاد و در آذر ماه همان سال، در حالی که تنها نه ماه از ازدواجش گذشته بود، داوطلبانه از طرف سپاه پاسداران به جبهه اعزام شد.

او در مناطق عملیّاتی جنوب کشور، در کنار هم­رزمانش مشغول مبارزه با دشمن بعثی گردید و حتّی یک بار از ناحیه­ی کمر نیز مجروح شد، امّا با وجود جراحت و اصرار همرزمانش برای ترک جبهه؛ همچنان در منطقه باقی ­ماند و به نبرد با دشمن بعثی ادامه داد تا این که در روز بيست و يكم دی ماه سال 1365، هنگام انجام وظیفه به عنوان «بی­سیم­چی» در حین عملیّات کربلای 5 و در منطقه «شلمچه»، بر اثر اصابت ترکش به گلو و شکم، جان به جان آفرین تسیلم نمود و به دیار عاشقان حق شتافت. مرقد مطهّر شهید، در قبرستان عمومی روستای «قره قشلاقی» شهرستان کوثر واقع است.