شهيد سيدجواد علوى مقدم در بیستم آبان سال 1336 در سبزوار در يك خانواده مذهبى و معتقد به اسلام ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايى را در دبستان شهيد اعيانى گذراند و سپس دوره متوسطه را در دبيرستان اسرار سپرى كرد. در سال 1355 در رشته شيمى دانشگاه فردوسی مشهد قبول شد و از بدو ورود به دانشگاه در تمامى جريانات اسلامى دانشجويى فعاليت مستمر داشت. با اوج‏گيرى انقلاب، شهيد تمام وقت خود را در سبزوار صرف پخش كتاب، اعلاميه و نوار و شركت در راهپيمايى مى‏كرد و اندك پس اندازى را كه از كمك هزينه تحصيلى دانشگاه جمع آورى نموده بود، در اين راه مصرف نمود. در 29 بهمن سال 56 (چهلم قيام شهداى قم) در برنامه دانشكده علوم و مضروب نمودن عامل صهيونيسم (كُهْن) شركت داشت و در اعتراض به كشتار رژيم شاه و تهاجم آنان به محرومين ظفار(مبارزان عمان) نقش فعالى داشت.

از ديگر فعاليت هاى شهيد برپايى مراسم بزرگداشت شهادت دكتر على شريعتى و شهيد آيت اللّه مصطفى خمينى بود كه به همين خاطر در سال 57 توسط ساواك دستگير شد تا اين كه با پيروزى انقلاب از زندان آزاد شد و با باز شدن دانشگاه ها و برپاسازى فضاى مسموم روشنفكر بازى توسط گروهك ها، شهيد سيدجواد، به رسالت خدايى و الهى خويش در مقابله با اين قشر بى تعهد و روشنفكر نماى بى رسالت عمل كرد و مدام با تكيه بر پيام هاى امام خمينى و تاكيد بر اعتقاد به اسلام و تلاش در جهت تحقق پيام انقلاب و امامت در راه‏اندازى دروس روحانيت در دانشگاه نقش فعالى داشت.

در مشهد به كلاس درس اساتيدى چون، شهيدى نژاد و شهيد كامياب، آيت اللّه خامنه‏اى و حجت الاسلام فرزانه مى‏رفت. بچه‏هاى ديگر را هم توصيه و تشويق مى‏كرد كه در كلاس هاى آن ها شركت كنند. پيوند طلاب و دانشجويان را به عنوان عنصرى كه تضمين كننده و رشد دهنده انقلاب است، پذيرفته بود و در زندان نيز با طلبه‏اى فعال آشنا شد و هميشه پس از آزادى به سراغ ايشان مى‏رفت.

شهيد سيدجواد پس از جريان انقلاب فرهنگى و تعطيلى دانشگاه ها تلاش و اشتياق فراوانى نسبت به رفتن به جبهه داشت تا آن كه پس از گذراندن دوره آموزشى در پادگان بجنورد، به اهواز و از آن جا به بستان اعزام شد و دوره ديده بانى را فرا گرفت. يك بار بر اثر تركش خمپاره دستش مجروح شد اما همچنان بى وقفه در جهاد مقدس عليه كفار ايستاد تا آن كه در 22 فروردين سال 1361 مرغ روحش به سوى ملكوت اعلى پركشيد و بر اثر تركش خمپاره در تنگه چزابه به فيض شهادت نائل آمد و اكنون پيكر پاكش در بهشت شهداى سبزوار در كنار ساير عاشقان الله در خاك آرميده است.